ارتباط مقدار و نوع پروتئین رژیم غذایی با عوامل خطر سندرم متابولیک در بزرگسالان: مطالعه ی قند و لیپید تهران

پژوهش مقطعی حاضر با هدف بررسی رابطه ی مقدار پروتئین و نسبت دریافت غذایی پروتئین حیوانی به گیاهی، با عوامل خطرساز سندرم متابولیک در بزرگسالان تهرانی طراحی و اجرا شد.
بررسی مقطعی حاضر با استفاده از داده های افراد 70-19 ساله ی شرکت کننده در مرحله ی سوم مطالعه ی قند و لیپید تهران انجام شد. داده های مربوط به رژیم غذایی افراد با استفاده از یک پرسش نامه ی روا و پایای نیمه کمی بسامد خوراک با 168 قلم غذایی ارزیابی گردید. کل پروتئین رژیم غذایی و دریافت غذایی پروتئین از منابع حیوانی و گیاهی محاسبه شد. به منظور تعیین ارتباط پروتئین رژیم غذایی و نسبت دریافت پروتئین حیوانی به گیاهی با هر یک از عوامل خطرساز سندرم متابولیک، از مدل های تحلیل رگرسیون خطی با تعدیل عوامل مداخله گر، استفاده گردید.
در پژوهش حاضر، 45% از شرکت کنندگان مردان بودند و میانگین سنی مردان و زنان به ترتیب 6/13± 5/40 و 8/12±6/38 سال بود. میانگین دریافت پروتئین در زنان و مردان به ترتیب، 7/13 و 6/13% از انرژی بود. بین دریافت پروتئین و نسبت دریافت پروتئین حیوانی به گیاهی با دور کمر در زنان ارتباط معکوس مستقل مشاهده گردید. غلظت گلوکز ناشتای سرم در زنان و مردان، رابطه ی مستقیم با دریافت پروتئین، و رابطه ی معکوس با نسبت دریافت پروتئین حیوانی به گیاهی داشت. ارتباط مستقیم بین دریافت پروتئین و غلظت کلسترول HDL مشاهده شد. دریافت پروتئین با فشارخون دیاستولی در زنان ارتباط معکوس داشت.
مقدار و نوع پروتئین دریافتی مستقل از دانسیته ی انرژی، مقدار و نوع چربی ها، محتوای کربوهیدرات و فیبر، با عوامل خطر سندرم متابولیک ارتباط دارد.