بررسی خشونت محیط کار پرستاران مراقبت ویژه

اثرات خشونت محیط کار به نحوی است که پرستاران آن را یکی از مهم ترین دلایل ترک حرفه ی پرستاری برمی شمارند. از این رو مطالعه ی حاضر با هدف «تعیین دیدگاه پرستاران مراقبت ویژه در مورد خشونت محیط کار» انجام شد.
مطالعه ای مقطعی از نوع توصیفی – تحلیلی بر روی پرستاران بخش های ویژه مراکز آموزشی درمانی شهر همدان در سال 1388 انجام شد. نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده به تعداد 170 نفر صورت گرفت. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه تعدیل شده خشونت محیط کار مینه سوتا و شامل 52 سوال بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS16 و آمار توصیفی تجزیه و تحلیل شد.
شیوع خشونت 1/74 درصد بود. بیشترین نوع خشونت به ترتیب سوءرفتار کلامی، تهدید، ضرب و جرح جسمی و آزار جنسی و بیشترین عاملین خشونت، بیمار و همراهان وی بودند. گزارش دهی خشونت بیشتر از نوع شفاهی و پیگیری قانونی آن کم بود که مهم ترین دلیل آن، احساس بی فایده بودن گزارش بود. بیشتر پرستاران از نحوه اداره خشونت در موسسه خود رضایت نداشتند.
با وجود شیوع بالای خشونت، گزارش کتبی و پیگیری قانونی آن کم است. با آموزش به پرستاران، حمایت مدیران، نظارت بر حضور همراهان بیمار در بخش، تقویت نگهبانی و ارتباط بین فردی موثر به نظر می رسد بتوان از میزان این خشونت کاست.