بررسی غلظت فلزات سنگین در مخازن آب چاه نیمه های استان سیستان و بلوچستان در سال 1389

برای حفظ محیط زیست، بهداشت عمومی و کنترل آلودگی باید اطلاع دقیقی از میزان آلاینده ها به خصوص فلزات سنگین در محیط های آبی داشته باشیم. فلزات سنگین پایداری بالایی داشته و توانایی ایجاد خطر در موجودات زنده را دارند. لذا این تحقیق به منظور بررسی غلظت فلزات سنگین و مقایسه نتایج آن با استانداردهای ملی و جهانی صورت گرفت.
این تحقیق به روش توصیفی مقطعی در بهار 1389 انجام شد. در طول مدت تحقیق، تعداد 48 نمونه از 16 ایستگاه (7 ایستگاه چاه نیمه1، 5 ایستگاه چاه نیمه2 و 4 ایستگاه چاه نیمه3) برداشت و غلظت فلزات سنگین (آهن، مس، سرب، بر، نیکل، وانادیوم، کادمیوم، سلنیوم، کروم، آرسنیک و جیوه) با دستگاه ICP-OES اندازه گیری گردید.
نتایج حاصل از آنالیز نمونه ها و مقایسه آن ها با استانداردها نشان داد که میانگین غلظت کروم در چاه نیمه شماره 1 فراتر از استاندارد ملی و سازمان بهداشت جهانی (WHO) و میانگین غلظت کادمیوم، نیکل، سرب در چاه نیمه شماره 1 و کادمیوم، سرب در چاه نیمه شماره 2 و3 فراتر از استاندارد سازمان بهداشت جهانی بود.
در سال های اخیر تحقیقات متعدد نشان داده است مواد آلوده کننده مختلف مانند عناصر فلزی از راه های گوناگون طبیعی و مصنوعی (فعالیت های انسانی) به سوی آب ها منتقل گردیده که پایش زیستی می تواند روش مطلوب و رضایت مندی برای اندازه گیری میزان فلزات سنگین و در دسترس بودن زیستی آن ها باشد. لذا برنامه ریزی جهت پایش مستمر منابع آب ضروری به نظر می رسد.