آزمون خلوص ژنتیکی بذور هیبرید برنج با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره

با بکارگیری تکنولوژی برنج هیبرید در کشور آزمون خلوص ژنتیکی بذر هیبرید جهت کنترل و گواهی بذور تولیدی اجتناب ناپذیر می باشد. بر همین اساس در این تحقیق کارآیی نشانگرهای ریزماهواره (SSR) جهت انگشت نگاری و تعیین خلوص ژنتیکی هیبریدهای برنج بررسی گردید. به این منظور، هشت هیبرید F1 برنج به همراه والدین شان با استفاده از 14 نشانگر ریزماهواره تجزیه و تحلیل گردیدند که 10 نشانگر باندهای چندشکل تکرارپذیر تولید نمودند. آغازگرهای مورد استفاده در مجموع 27 باند تولید نمودند که 23 باند آن (85 درصد) چندشکل بودند. بدین منوال که تعداد متوسط باند برای هر آغازگر 92/1 و برای هر ژنوتیپ 68/1 بود. خلوص ژنتیکی ارقام هیبرید با توجه به اثر انگشت ریزماهواره ها و آغازگرهای چندشکل تعیین گردید بطوریکه توانستند بذور حاصل از خودگشنی و دگرگشنی ناخواسته (Off type) در هیبریدها را شناسایی نمایند. زمانی که ژنوتیپ های هیبرید با نشانگر ریزماهواره الکتروفورز گردیدند باندهای اضافی غیروالدینی در افراد هتروزیگوت مشاهده گردید. علاوه بر این در سه لاین اعاده کننده باروری در مکان آللی RM264، آلل های خنثی شناسایی گردیدند. تجزیه تحلیل کلاستر بر مبنای ضریب اشتراک آللی با استفاده از الگوریتم UPGMA، 16 ژنوتیپ برنج را به سه کلاستر اصلی دسته بندی نمود که این گروه ها به ترتیب 75/43، 75/43 و 5/12 درصد از ژنوتیپ ها را در بر داشتند. نتایج این تحقیق نشان داد که می توان از نشانگرهای ریزماهواره، به عنوان یک ابزار مفید و کارا برای DNA پروفایلینگ و تعیین خلوص ارقام هیبرید برنج استفاده نمود.