ارتباط فشارخون متوسط شریانی و ضربان قلب با سنگ شکنی برون اندامی در بیماران با سنگ کلیه

اگرچه امروزه بیش از %90 سنگ های کلیوی با میزان موفقیت 68 تا 86 درصد با روش سنگ شکنی برون اندامی درمان می شوند، ولی عوارضی مانند احتمال افزایش فشارخون را به این روش نسبت می دهند.
مطالعه به منظور تعیین ارتباط سنگ شکنی برون اندامی کلیه ها با فشارخون متوسط شریانی و ضربان قلب انجام شد.
این مطالعه تحلیلی در سال1386 بر روی 75 بیمار مبتلا به سنگ کلیه در شهر مشهد انجام شد که با استفاده از روش نمونه گ ی ر ی غ ی راحتمال ی و مبتن ی بر هدف انتخاب شدند. فشارخون در سه مرحله قبل، حین و بعد از سنگ شکنی در وضعیت به پشت خوابیده اندازه گیری شد. رابطه ب ی ن افزایش فشارخون ای جاد شده در اثر سنگ شکن ی و فعال ی ت عصب ی اتونوم ی ک توسط آنال ی ز ضربان قلب ارز ی اب ی شد. داده ها با آزمون های آماری تی مستقل، تی زوجی، مدل خطی عمومی و واریانس یک طرفه تحل ی ل شدند.
طی سنگ شکنی، میانگین فشارخون متوسط شریانی در مردان از 73/9 ± 30/93 به 63/12 ± 30/98 میلی متر جیوه و در زنان از 08/11 ± 82/87 به 51/14 ± 08/96 میلی مترجیوه افزایش یافت که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (001/0 > P). بروز فشار دیاستولیک بیش تر یا مساوی 100 میلی متر جیوه در افرادی که قبل از سنگ شکنی فشار دیاستولیک کم تر از90 میلی متر جیوه داشتند، %5/7 بود.
یافته ها بیان گر خطر افزایش فشارخون طی سنگ شکنی است، اما بررسی وقوع فشارخون بالا به دنبال سنگ شکنی به انجام مطالعه های آینده نگر نیاز دارد.