مقایسه اثر محلول های رینگر لاکتات و هیدروکسی اتیل استارچ 6درصد بر برون ده قلب پس از بی حسی نخاعی

کاهش فشار خون و برونده قلب در حین بیحسی نخاعی شایع بوده و میتواند علت آسیبهای جدی و حتی مرگ باشد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر محلولهای رینگر لاکتات و هیدروکسی اتیل استارچ 6درصد بر برونده قلب، پس از بیحسی نخاعی در بیماران تحت اعمال جراحی ارتوپدی اندام تحتانی طراحی و انجام شده است.
مطالعه حاضر بصورت کارآزمایی بالینی تصادفی شده بر روی 60 بیمار که در بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص) تهران تحت اعمال جراحی ارتوپدی اندام تحتانی با بیحسی نخاعی قرار گرفته بودند، انجام شد. جهت ارزیابی بیماران از دستگاه پایش الکتروولوسیمتری استفاده شد. ضربان قلب، برون ده قلب، فشارخون سیستولیک، فشارخون دیاستولیک قبل و حین عمل جراحی اندازهگیری شد.
بررسی میزان پایه این مقادیر در دو گروه رینگر لاکتات و هتااستارچ با استفاده از آزمون T-test، ولی افت فشار خون و برونده قلبی بیمارانی pکمتر از(05/0) اختلاف آماری معنی داری را در دو گروه نشان نداد که هتااستارچ دریافت کرده بودند بطور معنی داری از نظر آماری کمتر از دریافت کنندگان رینگر لاکتات است.
بحث: نتایج مطالعه حاضر که بر روی بیماران تحت جراحی ارتوپدی اندام تحتانی در دو گروه دریافت کننده هتااستارچ و رینگر لاکتات انجام شد نشان داد که تاثیر هتااستارچ بر روی جبران افت فشار خون و برون ده قلبی بیماران تحت بیحسی نخاعی بطور معنی داری از نظر آماری بیشتر از رینگر لاکتات است.