ارزشیابی بالینی دانشجویان پرستاری به روش ارزشیابان متعدد: تجربیات و دیدگاه مدرسین

در آموزش بالینی پرستاری، به طور کلی ارزشیابی دانشجویان بر عهده مربیان پرستاری م یباشد. فرایندی که همواره هم برای مربیان و هم دانشجویان چالش برانگیز بوده است. به نظر م یرسد یکی از راه های روبرو شدن با این چالش، استفاده از افراد مختلف در ارزشیابی یا به بیان دیگر استفاده از روش ارزشیابان متعدد است. هدف از پژوهش حاضر، تبیین تجربیات و دیدگاه های مدرسین پرستاری در مورد این روش در ارزشیابی بالینی دانشجویان پرستاری بود.
پژوهش حاضر از نوع کیفی- توصیفی بود. مشارکت کنندگان در پژوهش، 14 مدرس پرستاری دانشکده های پرستاری و مامایی دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران بودند که بر اساس نمونه گیری مبتنی بر هدف و تا اشباع داده ها انتخاب شدند. جمع آوری داده ها از طریق مصاحبه های فردی نیمه ساختار یافته صورت گرفت. تحلیل داده ها به روش تحلیل محتوای کیفی نهفته انجام شد. متن هر مصاحبه بارها خوانده شد و واحدهای معنایی مشخص گردیدند. سپس کدگذاری صورت گرفت. پس از آن کدها، خلاصه و بر اساس مشابهت ها دسته بندی شده و طبقات را به وجود آوردند. در نهایت طبقات درون مایه ها را تشکیل دادند.
یافته های حاصل از تحلیل داده های به دست آمده از متن مصاحب ه ها، دربرگیرنده سه درون مایه محوریت مربی، چالش ها و توانمندی بود.
اکثریت مشارکت کنندگان معتقد بودند که مربی نقش اصلی را در ارزشیابی دانشجویان بر عهده دارد. افراد دیگری که در این زمینه مورد اشاره قرار گرفتند، پرستاران بالین و خود دانشجویان بودند که مشارکت کنندگان چال شهایی را در این زمینه مطرح نموده و صلاحیت و توانایی این افراد جهت شرکت در ارزشیابی دانشجویان را مورد بحث قرار دادند. بدیهی است که استفاده از روش ارزشیابان متعدد در ارزشیابی بالینی دانشجویان پرستاری دارای جنبه های مثبتی می باشد، اما انجام صحیح آن نیاز به زمینه سازی مناسب، برنامه ریزی و آمادگی دارد.