ارزیابی سطوح مختلف کم آبیاری بر عملکرد بذر و کارایی مصرف آب گیاه داروئی گشنیز در اقلیم نیمه خشک

گیاه گشنیز یکی از گیاهان دارویی است که نقش اقتصادی مهمی به ویژه در صنعت داروسازی دارد. این تحقیق شامل تاثیر روش آبیاری قطره ای تیپ (سطحی و زیرسطحی) و روش آبیاری شیاری بر روی عملکرد دانه، میزان روغن و اسانس گشنیز می باشد. برای این منظور، آزمایشی در طی دو سال (1389 و 1390) در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام گرفت. تیمارها شامل سطوح 25، 50، 75 و 100 درصد نیاز آبی به روش آبیاری قطره ای (سطحی و زیرسطحی) تیمار آبیاری شیاری نیز به عنوان تیمار شاهد در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که اثر سطوح تنش کم آبی در میزان عملکرد دانه، روغن، اسانس و کارایی مصرف آب برای هر دو سال در سطح معنی دار بود (01‎/0 >P)‎. بالاترین عملکرد روغن و اسانس در سال های 1389 و 1390 به ترتیب مربوط به تیمار 100 درصد نیاز آبی به روش تیپ زیرسطحی (3‎/106 لیتر بر هکتار) و تیمار 50 درصد نیاز آبی به روش تیپ زیرسطحی (85‎/2 لیتر بر هکتار) بود. این میزان برای سال 1390 مربوط به تیمار 75 درصد نیاز آبی به روش تیپ زیرسطحی بود که مقادیر به دست آمده به ترتیب (9‎/121 لیتر بر هکتار) و (49‎/3 لیتر بر هکتار) به دست آمدند.