ارائه ی یک روش اتوماتیک در اندازه گیری زاویه ی انحنای کمر و زوایای بین مهره ای و مقایسه ی آن با روش دستی مبتنی بر پرتونگاری

ستون مهره ها محور اصلی بدن است که نقش مهمی در حفظ و نگهداری بدن بر عهده دارد. مطالعه ی زوایای بین مهره ها و انحنای ستون فقرات، در بررسی های آسیب شناختی ناحیه ی لومبوساکرال مورد استفاده قرار می گیرد. در این مطالعه از روش های پردازش تصویر عکس های رادیولوژی دیجیتال به منظور دستیابی به زوایای بین مهره ای و انحنای ستون فقرات با دقت بیشتر و سریع تر استفاده شد.
این مطالعه ی توصیفی-تحلیلی در سال 1389 در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد. 100 بیمار با تظاهرات بالینی کمر درد، که دارای کلیشه ی پرتونگاری و فایل الکترونیکی نیم رخ کمر بودند، جهت مطالعه انتخاب شدند. درجه ی زاویه انحنای کمر آن ها هم بر روی کلیشه ی نیم رخ پرتونگاری کمر با استفاده از روش دستی رایج و هم به روش پیشنهادی پردازش تصویر ذیجیتالی اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون همبستگی تجزیه و تحلیل شدند.
در این مطالعه تعداد 100 بیمار (50 زن و 50 مرد) با میانگین سنی 8 ± 44 سال بررسی شدند. میانگین کلی زاویه ی انحنای کمر در روش دستی 1/8 ± 35 درجه و در روش پیشنهادی در این مطالعه 6/7 ± 37 درجه بود. بدین صورت میانگین زاویه ی انحنا در دو روش مورد استفاده در این مطالعه دارای همبستگی معنی داری (89/0 = r، 05/0 > P) بود.
نتایج نشان داد که هر چند روش های مرسوم شامل بررسی دستی تصاویر و همچنین استفاده از خط کش منعطف از ابزارهای بسیار دقیق و معتبر به خصوص برای اندازه گیری انحناهای ستون فقرات در برنامه های آزمون غربالگری و جمعیت های بسیار بزرگ محسوب می شوند، ولی با توجه به زمان صرف شده در خصوص استفاده از این روش و میزان همبستگی نتایج به دست آمده در این مطالعه، استفاده از تکنیک های مبتنی بر پردازش تصویر می تواند در حداقل زمان ممکن نتایج مشابهی به دست دهد.