بررسی ضریب حساسیت و کینتیک مرگ اشرشیا کلی و استافیلوکوکوس اورئوس نسبت به نانوذرات اکسید روی و اکسید مس

افزایش مقاومت به عوامل ضد میکروبی معمول یکی از مشکلات عمده ی بخش مراقبت های بهداشتی می باشد. در این مطالعه فعالیت ضد میکروبی نانوذرات اکسید روی و اکسید مس علیه باکتری های اشرشیا کلی ATCC25922 و استافیلوکوکوس اورئوس ATCC25923 بررسی شد.
در این مطالعه خاصیت ضد میکروبی نانوذرات با استفاده از تکنیک های محاسبه ی ضریب حساسیت و کینتیک مرگ باکتری ها بررسی گردید. آزمایشات باکتریولوژیکی با استفاده از غلظت اولیه ی 108 واحد کلنی تشکیل شده در میلی لیتر (CFU/ml) هر یک از باکتری ها انجام شد. ابتدا حداقل غلظت ممانعت کننده ی رشد (Minimum inhibitory concentration یا MIC) تعیین گردید. برای بررسی کینتیک مرگ و محاسبه ی ضریب حساسیت از غلظت های یک و دو برابر MIC در زمان تماس صفر تا 360 دقیقه استفاده شد.
در واکنش نانوذرات اکسید روی و مس با اندازه ی ذرات 20 و 60 نانومتر، بیشترین ضریب حساسیت برای استافیلوکوکوس اورئوس نسبت به نانوذره ی اکسید روی (ml/μg033/0=Z) و کمترین مقدار این پارامتر برای استافیلوکوکوس اورئوس در تماس با اکسید مس (ml/μg0032/0=Z) وجود داشت. فرآیند مرگ اشرشیا کلی و استافیلوکوکوس اورئوس در تماس با سوسپانسیون نانوذرات از واکنش کینتیک درجه ی یک پیروی کرد و نسبت بقای باکتری ها با افزایش زمان تماس، کاهش یافت. با افزایش غلظت نانوذرات، فعالیت باکتری کشی نانوذرات افزایش نشان داد.
بر اساس نتایج آزمایشات، ضریب حساسیت تعیین گردید و حساسیت استافیلوکوکوس اورئوس از اشرشیا کلی بیشتر بود. نتایج این مطالعه نشان داد که نانوذرات اکسید روی نسبت به اکسید مس از اثر ضد میکروبی قوی تری برخوردار است.