بررسی اثرات داروی دیازوکساید بر دهلیز مجزای موش صحرایی

پذیرفته شده است که بازکننده های انتخابی کانال های پتاسیم وابسته به آدنوزین تری فسفات (KATP) نقش موثری در درمان بعضی از بیماری های قلبی- عروقی دارند. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر داروی دیازوکساید به عنوان یک بازکننده قوی کانال های پتاسیم وابسته به ATP بر دهلیز مجزای موش صحرایی و حصول دستاوردهایی کاربردی تر و دقیق تر از دیازوکساید در زمینه درمان بیماری های قلبی- عروقی به ویژه بیماری های مرتبط با دهلیز از جمله آریتمی دهلیزی بود.

در این مطالعه از 48 سر موش صحرایی نر از نژاد ویستار (Wistar) استفاده گردید. پس از بیهوش کردن حیوانات، دهلیز را جدا کرده و با ثبت توسط دستگاه فیزیوگراف، اثر مستقیم داروی دیازوکساید بر ضربان و قدرت انقباضی دهلیز مجزای موش صحرایی را در زمان های پنج، 10، 15 و 20 دقیقه بعد از اضافه کردن دیازوکساید با غلظت های μg/ml100-2 مورد بررسی قرار دادیم.

دیازوکساید در غلظت های μg/ml100-2 منجر به کاهش ضربان انقباضی دهلیز از هفت تا 49 درصد (وابسته به غلظت دارو) گردید (001/0≥P)، درحالی که این تغییرات کاهشی برای نیروی انقباضی از 5/1 تا 67 درصد (وابسته به غلظت دارو) بود (001/0≥P).

این مطالعه نشان داد که دیازوکساید بر عملکرد قلبی اثر وابسته به غلظت مستقیمی دارد و منجر به کاهش ضربان و نیروی انقباضی قلب می گردد. به نظر می رسد این اثر در زمینه فعال کردن کانال های پتاسیم وابسته به ATP میتوکندریایی و یا سارکولمایی باشد. هم چنین ممکن است این دارو اثرات ضد آریتمی داشته باشد.