بررسی آناتومی ورید پنیس با استفاده از سی تی کاورنوزوگرافی در مبتلایان به اختلال نعوظ با منشاء وریدی

اختلالات نعوظی یکی از مشکلات مهم برای مردان مبتلا و خانواده های آن ها است که در حدود نیمی از آن ناشی از علل عضوی است. هنگامی که اختلال نعوظی ناشی از علل عروقی باشد، بررسی رادیولوژیک الزامی است و کاورنوزوگرافی روش تشخیصی قطعی نشت وریدی در این بیماران است. کاورنوزوگرافی روش مرسوم تشخیص تصویربرداری برای ارزیابی نشت وریدی در مردان دچار ناتوانی جنسی است. در این مطالعه سی تی کاورنوزوگرافی به عنوان یک روش جدید برای بررسی نشت وریدی و تعیین آناتومی وریدی پنیس مورد ارزیابی قرار گرفته است.
در یک مطالعه به صورت بررسی موارد، تعداد 45 بیمار مبتلا به اختلال نعوظ با منشاء وریدی تشخیص داده شده با سونوگرافی داپلر به روش ترتیبی انتخاب شدند. سی تی کاورنوزوگرافی پس از تزریق پروستاگلاندین E1 به داخل کورپوس کاورنوزوم در تمام این بیماران انجام و محل نشت وریدی تشخیص داده شد.
در این مطالعه مشخص شد که در 21 بیمار (7/46%) نشت در ورید Deep dorsal، در 27 بیمار (60%) در وریدهای Cavernosal، در 36 بیمار (80%) در ورید Crural، در 24 بیمار (3/53%) در ورید Urethral و 27 بیمار (60%) در ورید Circumflex، در سه بیمار (7/6%) در وریدهای Para-arterial است و در سه بیمار (7/6%) در Corpus spongiosum نشت دیده شد.
نتایج این مطالعه نشان داد که نشت وریدی در بیمارانی که دچار اختلالات نعوظ هستند شایع است و سی تی کاورنوزوگرافی ابزاری مناسب برای بررسی آناتومی وریدی پنیس و محل های نشت وریدی می باشد که فاکتورهای مهمی برای رویکردهای جراحی احتمالی است.