بررسی نقص بازداری و بازشناسی هیجانی در بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری- عملی

تحقیق حاضر به بررسی بازداری و بازشناسی هیجانی در افراد مبتلا به وسواس فکری- عملی و مقایسه ی این گروه با افراد بهنجار پرداخته است.
جامعه ی آماری این پژوهش افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری- عملی در دامنه سنی 45-15 ساله بود که در نیمه ی دوم سال 1388 و نیمه ی اول سال 1389 به بیمارستان های و مراکز درمانی و مشاوره شهرستان اردبیل مراجعه کرده بودند. جامعه بهنجار این پژوهش را کلیه افراد بهنجار 45-15 شهرستان اردبیل ساله تشکیل می داد. با روش نمونه گیری در دسترس از هر گروه 40 نفر و در مجموع 80 نفر انتخاب شدند و کلیه ی این افراد از نظر متغیرهای سن، جنسیت، سطح تحصیلی و دست برتری با همدیگر جور شدند. آزمودنی ها با استفاده از آزمون بازداری هیجان، آزمون بازشناسی هیجان چهره ای، آزمون شدند. نتایج با روش آماری تحلیل واریانس چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته های پژوهش نشان داد که افراد وسواس در بازداری هیجانی و بازشناسی هیجانی به طور معنی داری، ضعیف تر از گروه افراد بهنجار عمل کردند.
افراد مبتلا به وسواس در بازداری و بازشناسی هیجانی به طور معنی داری ضعیف تر از گروه سالم عمل کردند. افرادی که از بیماری وسواس فکری- عملی رنج می بردند؛ در بازداری و بازشناسی هیجانی در مقایسه با گروه بهنجار تخریب بیشتری نشان دادند.