تهیه نانولیپوزوم پلیمری حاوی داروی حساس کننده نوری متیلن بلو و ارزیابی پایداری، توزیع زیست شناختی و رها سازی دارو با تابش امواج فراصوتی یک مگاهرتز

در این مطالعه استفاده از لیپوزوم پلیمری برای کپسوله کردن دارو و رها سازی داروی متیلن بلو به دنبال تابش امواج فراصوتی ارزیابی شده است.
در این مطالعه متیلن بلو داخل نانولیپوزوم پلیمری قرار داده شد و توزیع ذرات به روش تفرق دینامیکی نور بررسی شد. پس از بررسی میزان کپسوله شدن دارو و پایداری نانودرات به روش فلورومتری، توزیع زیست شناختی دارو در بافت های موش با تومور آدنوکارسینوما برآورد شد. همچنین میزان رها سازی دارو به دنبال تابش امواج فراصوتی 1 مگاهرتز و با شدت 2 وات بر سانتی متر مربع به روش فلورومتری ارزیابی شد.
نتایج اندازه گیری نشان داد که قطر نانوذرات ساخته شده در حدود 49/4±19/66 نانومتر قرار دارد و میزان داروی محبوس شده در آن 47/3±21/65 درصد است. همچنین پایداری نانوذره محتوی دارو با گذشت زمان کاهش می یابد. نتایج توزیع زیست شناختی نشان داد که میزان داروی استخراج شده از تومور در گروه تزریق داروی محبوس شده در لیپوزوم از تزریق داروی محلول آزاد به طور معنی داری بیشتر است (05/0P<). همچنین میزان تجمع داروی محبوس شده لیپوزومی در قلب به طور معنی داری کمتر از تزریق داروی آزاد محلول بود (05/0P<). با تابش امواج فراصوتی به مدت 5 دقیقه، میزان رهایش دارو از نانوذرات 3/8±8/51 به دست آمد.
نانوذرات پلیمری ساخته شده برای کپسوله کردن داروی حساس کننده متیلن بلو مناسب است. با تابش امواج فراصوتی تک فرکانس 1 مگاهرتز، توانایی رهایش دارو افزایش می یابد.