اثر متغیرهای جوشکاری میکروپلاسما بر ریزساختار، ویژگی های مکانیکی و مقاومت الکتریکی آلیاژ حرارتی 80Ni-20Cr

در این پژوهش، اثر متغیرهای جوشکاری (شدت جریان، جوشکاری پالسی و غیر پالسی) بر ریزساختار، ویژگی های مکانیکی (کشش و سختی) و مقاومت الکتریکی آلیاژ 80Ni-20Cr بررسی شده است. برای این منظور، مفتول هایی به قطر 2 میلی متر تهیه و در شرایط گوناگون مورد جوشکاری قرار گرفتند. سپس نمونه هایی جهت بررسی متالوگرافی نوری، SEM، آزمون کشش، سختی و مقاومت الکتریکی تهیه شدند. نتایج آزمون های متالوگرافی نوری و SEM نشان دادندکه ریزساختار انجمادی تمامی نمونه ها از دانه های کروی هم محور تشکیل شده بودند که با افزایش شدت جریان جوشکاری میانگین قطر دانه ها و اندازه میانگین کاربیدهای و TiC در هر دو شرایط جوشکاری غیر پالسی و پالسی افزایش یافتند. افزون بر این، بررسی های متالوگرافی نشان دادند که مرز ذوب تمامی نمونه ها از سه ناحیه انجمادی صفحه ای، سلولی و دندریتی تشکیل شده است که عرض این ناحیه ها با افزایش شدت جریان جوشکاری افزایش یافتند. منطقه HAZ نیز در تمام نمونه ها از دو ناحیه دانه درشت و دانه ریز تشکیل شده بود که با افزایش شدت جریان جوشکاری میانگین اندازه قطر دانه ها در هر دو شرایط جوشکاری غیر پالسی و پالسی افزایش یافتند. نتایج آزمون کشش و سختی نشان دادند که با افزایش شدت جریان جوشکاری در هر دو شرایط جوشکاری غیر پالسی و پالسی، استحکام کششی و سختی اتصال کاهش می یابند. در مقابل، در یک شدت جریان جوشکاری ثابت، جوشکاری پالسی باعث افزایش استحکام کششی و سختی اتصال نسبت به جوشکاری غیر پالسی گردید. نتایج آزمون مقاومت الکتریکی نیز نشان داد که مقاومت الکتریکی تمامی نمونه ها تابعی از میانگین قطر دانه ها و وضعیت رسوب کاربیدها در ریزساختار می باشد و مناسب ترین (کمترین) مقاومت الکتریکی در شرایط جوشکاری با شدت جریان 10 آمپر به صورت پالسی بدست آمد.