بررسی تنوع ژنتیکی شترهای دوکوهانه ایران

نژادهای دام و طیور بومی در هر کشور به عنوان سرمایه ملی و محصول کلیدی مطرح هستند و حفظ و تکثیر این نژادها از ارزش و اهمیت زیادی برخوردار است. جمعیت شترهای دو کوهانه (Camelus bactrianus) کشور به عنوان یکی از نژادهای با ارزش دامی در دهه های اخیر به شدت کاهش یافته، در حالیکه هیچگونه اطلاعاتی در مورد تنوع ژنتیک این دام وجود ندارد. در این تحقیق به منظور بررسی تنوع ژنتیک جمعیت مذکور، 110 نفر شتر دو کوهانه با استفاده ازهفت جفت آغازگر ریزماهواره ای YWLL08)، VOLP67، VOLP03، LCA77، LCA63، LCA56 و LCA33) مورد بررسی قرارگرفتند. استخراج DNA از نمونه های خون به روش استخراج نمکی تغییر یافته بهینه شده انجام شد. واکنش های PCR با تمام نشانگرها بخوبی انجام شد. تمامی جایگاه ها در جمعیت مذکور، بجز جایگاه LCA77 که یک شکل بود، از چند شکلی مناسب برخوردار بودند. در کل جمعیت تمامی مکان های ژنی مورد مطالعه از تعادل هاردی- واینبرگ انحراف معنی داری نشان دادند (P<0.001). تنوع ژنتیک، با معیارهای میانگین آلل های موثر، هتروزایگوسیتی مشاهده شده و مورد انتظار و محتوای اطلاعات چند شکلی (PIC) بیان شد که به ترتیب، 534/0±622/2، 184/0±714/0، 114/0± 489/0 و 237/0±557/0 برآورد شدند. بیشترین(771/0) و کمترین (165/0) میزان هتروزایگوسیتی و بیشترین(742/0) و کمترین(151/0) ارزش PIC دربین جایگاه های چند شکل به ترتیب مربوط به جایگاه های VOLP67و LCA33 بود. نتایج نشان داد که جایگاه های مورد مطالعه از چندشکلی مناسبی در جمعیت مورد مطالعه برخوردار هستند و علاوه براین تنوع ژنی در شتر دوکوهانه ایران نشان می دهد علیرغم اندازه بسیار کم جمعیت، این گونه همچنان از تنوع ژنتیک قابل قبولی برخوردار است، که می تواند به حفظ آن کمک شایانی نماید. با این وجود، برای تعیین دقیق تر ساختار ژنتیکی این جمعیت لازم است تعداد بیشتری از جایگاه های ریزماهواره بررسی شوند.