اثر تمرین استقامتی بر سطوح سرمی سایتوکاین های پیش التهابی، تستوسترون و کورتیزول در مردان جوان غیرفعال

شناخت روش های درمانی کاهش التهاب با توجه به اثرات مضر آن بر سلامتی، حیاتی است. هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر 10 هفته تمرین استقامتی بر سایتوکاین های پیش التهابی و رابطه تغییرات آن ها با هورمون های تستوسترون و کورتیزول در مردان جوان غیرفعال بود.
20 مرد غیرفعال 30-20 سال برای شرکت در این پژوهش داوطلب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه کنترل (9n=) و تمرین استقامتی (11n=) تقسیم شدند. قبل و پس از تمرین، هفته های پنجم و دهم تمرین، خون گیری به عمل آمد و سطوح سرمی TNF-a، IL-1b، IL-6، تستوسترون و کورتیزول اندازه گیری شد. تمرین استقامتی شامل 30 دقیقه کار روی دوچرخه کارسنج با شدت 70 درصد ضربان قلب بیشینه بود که به صورت فزاینده به 50 دقیقه با شدت 80 درصد ضربان قلب بیشینه در هفته دهم رسید.
تمرین استقامتی باعث افزایش VO2max و کاهش درصد چربی بدن شد(05/0P<)، اما سطوح سرمی TNF-a، IL-1b، IL-6، تستوسترون و کورتیزول، تغییری را نشان نداد (05/0P>). همچنین، همبستگی دو متغیره نشان داد بین تغییرات سایتوکاین های پیش التهابی با تغییرات هورمونی و درصد چربی بدن متعاقب تمرین استقامتی، رابطه معنا داری وجود ندارد (05/0P>).
دوره 10 هفته ای تمرینات استقامتی، تاثیر معناداری بر سطوح پایه سایتوکاین های پیش التهابی و رابطه تغییرات آن ها با تستوسترون و کورتیزول در مردان جوان غیرفعال نداشت.