رابطه اختلالات شخصیت با افکار خودکشی و عاطفه مثبت و منفی دانشجویان

اختلالات شخصیت می تواند نقش مهمی در افکار خودکشی ایفا کند. هدف مطالعه حاضر، بررسی رابطه اختلالات شخصیت با افکار خودکشی و عاطفه مثبت و منفی دانشجویان بود.
در این پژوهش همبستگی، 498 دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی کرمانشاه به روش نمونه گیری خوشه ایانتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه چندمحوری میلون و مقیاس های افکار خودکشی و عاطفه مثبت و منفی، جمع آوری و با استفاده از همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره در محیط نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد.
شیوع کلی اختلالات شخصیت در میان دانشجویان، 1/15 درصد و در میان دانشجویان مونث و مذکر به ترتیب 9/12 و 6/17 درصد بوده است. بین اختلالات شخصیت دسته یک، دو و سه (غیر از شخصیت اجباری) با افکارخودکشی و بین اختلالات شخصیت دسته یک، دو (غیر از خودشیفته) و سه (غیر از اجباری) با عاطفه مثبت و منفی، رابطه معنا دار به دست آمد. براساس نتایج رگرسیون چندمتغیره، اختلالات شخصیت به ترتیب 12، 4 و 12 درصد واریانس افکار خودکشی، عاطفه مثبت و عاطفه منفی دانشجویان را تبیین نمود (01/0P<).
نتایج از شیوع اختلالات شخصیت و رابطه این اختلالات با افکار خودکشی و عاطفه مثبت و منفی دانشجویان حمایت می کند. توجه به اختلالات شخصیت و درمان آن ها می تواند نقش مهمی در ارتقای سلامت دانشجویان داشته باشد.