بررسی توان ذخیره کربن در سه گونه Artemisia aucheri، Agropyron elongatum و Stipa barbata در مراتع نیمه خشک ایران (بررسی موردی: منطقه پشرت کیاسر)

در بررسی حاضر به منظور ارزیابی توان ترسیب کربن در بخشی از مراتع منطقه نیمه خشک، سه گونه آگروپایرون (Agropyron elongatum)، استیپا (Stipa barbata) و درمنه کوهی (Artemisia aucheri) انتخاب شدند. پس از تعیین منطقه معرف و انتخاب سایت های مطالعاتی، نمونه برداری از پوشش گیاهی و خاک به روش تصادفی نظام مند (سیتماتیک) انجام شد. به طور مجموع 90 پایه گیاهی و 45 نمونه خاک برداشت شد. پس از جدا سازی اندام های مختلف گیاهی در آزمایشگاه، ضریب تبدیل ترسیب کربن هر اندام گیاهی به صورت جداگانه با روش احتراق تعیین شد. سپس میزان ترسیب کربن گونه های مختلف، اندام های مختلف و خاک پای گونه ها مورد مقایسه و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد؛ میزان ترسیب کربن در سه گونه گیاهی یاد شده اختلاف معنی-داری در سطح 5 درصد داشت و گونه درمنه کوهی بیشترین توان ترسیب کربن را در منطقه دارا بود. همچنین ترسیب کربن در بین اندام های سه گانه (ریشه، ساقه و برگ) گونه های مورد مطالعه، تفاوت معنی داری در سطح 5 درصد داشت. بررسی کربن ذخیره شده در خاک گونه های مورد مطالعه نیز نشان داد؛ خاک گونه درمنه کوهی با داشتن 445/29 تن در هکتار کربن بیشتری را نسبت به دو گونه دیگر خود ذخیره کرده است.