مقایسه روش های مورا و وارسون و رگرسیون چند متغیره در پهنه بندی خطر زمین لغزش حوزه آبخیز کن

شناخت نواحی مستعد وقوع زمین لغزش یکی از اقدامات اولیه در مدیریت منابع طبیعی و برنامه ریزی های توسعه ای و عمرانی است. با توجه به اهمیت تشخیص مناسب ترین روش برآورد صحیح خطر زمین لغزش، در این تحقیق میزان کارایی دو روش پهنه بندی خطر زمین لغزش شامل روش مورا و وارسون و روش رگرسیون چند متغیره مقایسه گردید. بدین منظور ابتدا محدوده های لغزشی با استفاده از عکسهای هوائی با مقیاس 1:20000 و 1:50000 و برداشت های صحرایی صورت گرفته توسط GPS در محیط نرم افزاری ARCGIS ترسیم گردید. در این تحقیق، به منظور پهنه بندی خطر زمین لغزش منطقه ی مورد مطالعه با کاربرد روش های مورا و وارسون و رگرسیون چندمتغیره، اقدام به تهیه ی لایه های اطلاعاتی موثر در هر روش و سپس اقدام به وزن دهی لایه ها و پهنه بندی منطقه ی تحقیق گردید. ارزیابی نتایج حاصل از مدل های پهنه بندی خطر زمین لغزش با بهره گیری از نمایه جمع کیفی (Qs) و معیار ضریب همبستگی، حکایت از تناسب بیشتر نتایج مدل رگرسیون چندمتغیره در پهنه بندی خطر زمین لغزش منطقه مورد مطالعه دارد. بر این اساس منطقه ی مورد مطالعه مشتمل بر شش طبقه خطر زمین لغزش می باشد. بدین ترتیب با انتخاب بهترین روش پهنه بندی، می توان برای مدیریت پهنه های آبخیز و مقابله با خطر زمین لغزش با صرف هزینه و زمان کمتر به نتایج مطلوب تری دست یافت.