مقایسه ی اثربخشی سیمواستاتین با دوز بالا با نرمال سالین در جلوگیری از نفروپاتی ماده ی حاجب در بیماران تحت آنژیوگرافی با یدیکسانول

نفروپاتی یک عارضه ی جدی در بیمارانی است که در حین تصویربرداری ماده ی حاجب مانند یدیکسانول (Iodixanol) دریافت می کنند. به نظر می رسد گروه استاتین ها با مکانیسم های مختلفی می توانند در پیشگیری از نفروپاتی ماده ی حاجب موثر باشند ولی نتایج بررسی ها متفاوت بوده اند. در این پژوهش، تاثیر داروی سیمواستاتین در پیشگیری از آسیب کلیوی ناشی از تزریق ماده ی حاجب یدیکسانول بررسی شد.

194 بیمار به طور تصادفی در دو گروه شاهد و مداخله قرار گرفتند. هر دو گروه به یک میزان ماده ی حاجب یدیکسانول دریافت نمودند. گروه شاهد قبل و بعد از آنژیوگرافی نرمال سالین و گروه مداخله قبل از آنژیوگرافی سیمواستاتین (80 میلی گرم در روز) و قبل و بعد از آنژیوگرافی نرمال سالین دریافت کردند. کراتینین، قبل از آنژیوگرافی و دو روز متوالی پس از آنژیوگرافی اندازه گیری شد. تغییرات فیلتراسیون گلومرولی (Glomerular filtration rate یا GFR) در گروه شاهد و مداخله در روزهای دوم وسوم اندازه گیری شد و بین دو گروه مقایسه شد.

میانگین GFR بیماران گروه شاهد در 24 ساعت اول تغییر معنی داری نداشت (19/0 = P) اما پس از 48 ساعت، با کاهش معنی داری مواجه شد (022/0 = P). در گروه مداخله میانگین GFR در هر دو زمان 24 و 48 ساعت پس از آنژیوگرافی، نسبت به گروه شاهد بالاتر بود (002/0 = P).

درمان هم زمان با سیمواستاتین و نرمال سالین در کاهش نفروپاتی پس از آنژیوگرافی، موثرتر از مایع درمانی تنها با نرمال سالین می باشد.