مقایسه تاثیر بیهوشی عمومی و بیحسی اسپاینال بر تغییرات قند خون حین جراحی

استرس جراحی موجب انتقال یک سری پیام های عصبی و هورمونی از محل آسیب به مراکز کنترل کننده شده که موجب واکنش های فیزیولوژیکی می شود که اهم آن عبارتند از: تحریک آدرنرژیک و در نتیجه تغییرات هورمونی مانند افزایش نورآدرنالین، کورتیزول، هورمون رشد و کاهش انسولین و هم چنین افزایش مقاومت به انسولین و اختلال در تنظیم قند خون به صورت هایپرگلیسمی به واسطه افزایش گلوکونئوژنز و کاهش مصرف گلوکز. در این مطالعه بیهوشی عمومی که از طریق بلوک سیگنال های مغزی می تواند موجب کاهش واکنش به استرس جراحی و هایپرگلیسمی شود، با روش بیحسی اسپاینال در سطح پایین که در بلوک واکنش های هورمونال و آدرنرژیک از طریق محیطی تاثیر دارد، مقایسه شده است. این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی شده برروی دو گروه 30 نفره بیماران با هدف مقایسه بیهوشی عمومی با اسپاینال در کنترل واکنش های سمپاتوآدرنرژیک از طریق اندازه گیری قند خون انجام شده است. در گروه اسپاینال بیماران تا سطح T12 بلوک شدند و در گروه بیهوشی عمومی با روش یکسان و داروهای مشابه تحت عمل جراحی فتق اینگویینال قرار گرفتند. بیماران دارای رتبه بندی فیزیکی ASA)) 1 و2 و فاقد سابقه بیماری یا مصرف داروهای موثر بر قندخون بوده و درحالی که ناشتا بودند تحت عمل جراحی قرار گرفتند. قند خون بیماران یک ساعت قبل از عمل و به فواصل 1 و 6 ساعت پس از عمل در حالی که تزریق وریدی یکسان داشتند بوسیله گلوکومتر اندازه گیری شد. قند خون قبل از عمل تفاوت معنی داری در دو گروه شاهد (بیهوشی عمومی) و مورد (اسپاینال) نداشته است، ولی یک و شش ساعت بعد از عمل در گروه اسپاینال کاهش یافته است. بی حسی اسپاینال در مقایسه با بیهوشی عمومی توانایی بهتری در کنترل قند خون و شاید واکنش های آدرنرژیک و متابولیک نسبت به استرس دارد و می تواند در صورت عدم ممنوعیت جایگزین خوبی برای بیهوشی عمومی خصوصا در بیماران با مشکلات متابولیک باشد