بررسی ارتباط هوش هیجانی فرماندهان و مدیران انتظامی تهران بزرگ با سبک های مدیریتی و موفقیت شغلی آن ها

هدف از انجام این پژوهش بررسی ارتباط هوش هیجانی فرماندهان و مدیران انتظامی تهران بزرگ با سبک های مدیریتی و موفقیت شغلی آن ها بود.
روش تحقیقی که به منظور تحلیل داده های این پژوهش به کار رفته است روش همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه فرماندهان و مدیران انتظامی تهران بزرگ مشغول به خدمت در یگان های مختلف ستادی، معاونت ها، کلانتری ها و... تشکیل داده اند. از جامعه آماری مذکور یک گروه نمونه شامل 420 نفر از طریق روش نمونه گیری تصادفی از یگان های مختلف فاتب، معاونت ها، کلانتری ها و... انتخاب شدند و پرسشنامه های سبک های مدیریتی لوتاتز و سبک مدیریتی تحول گرا، هوش هیجانی و موفقیت شغلی در مورد آن ها اجرا گردید. از این تعداد 407 پرسشنامه که قابلیت بهره برداری داشتند، مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.
نتایج حاصله بیان کننده آن بود که بین هوش هیجانی و خرده مقیاس های آن با سبک مدیریت مشارکتی و تحول گرا فرماندهان و مدیران انتظامی تهران بزرگ رابطه مثبت و با سبک استبدادی آن ها رابطه منفی وجود دارد. یافته های دیگر این پژوهش نشان داد که بین هوش هیجانی و خرده مقیاس های آن با موفقیت شغلی فرماندهان و مدیران انتظامی تهران بزرگ رابطه مثبت وجود دارد. همچنین بین سبک های مدیریتی مشارکتی و تحول گرای فرماندهان و مدیران انتظامی تهران بزرگ با موفقیت شغلی آن ها رابطه مثبت و بین سبک مدیریتی استبدادی فرماندهان و مدیران انتظامی تهران بزرگ با موفقیت شغلی آن ها رابطه منفی وجود دارد. نتایج دیگر این پژوهش حاکی از آن بود که بین سن، میزان تحصیلات و سال های خدمتی فرماندهان و مدیران انتظامی تهران بزرگ با هوش هیجانی و خرده مقیاس های آن رابطه مثبت وجود دارد. از یافته های دیگر این پژوهش می توان به رابطه مثبت بین سن، میزان تحصیلات و سال های خدمتی فرماندهان و مدیران انتظامی تهران بزرگ با سبک های مدیریتی مشارکتی و تحول گرا و رابطه منفی آن ها با سبک مدیریتی استبدادی اشاره داشت. همچنین نتایج حاصل از این پژوهش نمودار آن بود که بین سن، میزان تحصیلات و سال های خدمتی فرماندهان و مدیران انتظامی تهران بزرگ با موفقیت شغلی آن ها رابطه مثبت وجود دارد.
بر اساس نتایج به دست آمده از این تحقیق ملاحظه می شود مدیرانی که هوش هیجانی بالایی دارند از سبک های مدیریتی مناسب تری برای مدیریت کارکنان خود بهره می جویند و در نتیجه توانایی درک دیگران و مدیریت کردن هیجانات و روابط خود با دیگران، ارزیابی سریع و دقیق از اوضاع، انعطاف پذیری و غیره که لازمه مدیریت موفق و کارآمد است را دارند. همچنین مدیران در سنین بالاتر و با سال های خدمتی بالاتر سبک های تحول گرا و مشارکتی را بیشتر به کار می گیرند و رابطه این سبک ها نیز با موفقیت شغلی به اثبات رسیده است، بنابراین می توان چنین نتیجه گرفت که گزینش و به کارگیری مدیران باتجربه و با هوش هیجانی بالا می تواند در کارآیی و موفقیت شغلی آن ها موثر واقع شود.