تاثیر کاربرد کودهای آلی روی برخی خواص فیزیکی خاک

به منظور بررسی اثر کاربرد کمپوست، ورمی کمپوست و لجن فاضلاب روی برخی خواص فیزیکی خاک، آزمایشی در قالب طرح کرت های خرد شده با پایه بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در سال 1388 اجرا گردید. تیمارهای کودی در کرت های اصلی و سال های اعمال این تیمارها در کرت های فرعی قرار گرفتند. تیمارهای کودی به عنوان فاکتور اصلی در 7 سطح (1T: شاهد، 2T: 20 تن کمپوست در هکتار، 3T: 40 تن کمپوست در هکتار، 4T: 20 تن ورمی کمپوست در هکتار، 5T: 40 تن ورمی کمپوست در هکتار، 6T: 20 تن لجن فاضلاب در هکتار و 7T: 40 تن لجن فاضلاب در هکتار) و سال های اعمال این تیمارها به عنوان فاکتور فرعی در 4 سطح صورت: A= یک سال کوددهی (سال 85)، B= 2 سال متوالی کوددهی (85 و 86)، C= 3 سال متوالی کوددهی (85، 86 و 87) و D= 4 سال متوالی کوددهی (85، 86، 87 و 88) بود. خصوصیات فیزیکی خاک شامل جرم مخصوص حقیقی (sρ)، جرم مخصوص ظاهری (bρ)، تخلخل کل (f)، رطوبت در نقاط ظرفیت زراعی (f.c) و پژمردگی دایم (p.w.p)، آب قابل دسترس (AWC) و ظرفیت نگه داشت آب در خاک (S) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده از این آزمایش نشان داد که کاربرد کمپوست، ورمی کمپوست و لجن فاضلاب در خاک باعث افزایش معنی دار (1=P درصد) تخلخل، رطوبت در نقاط ظرفیت زراعی و پژمردگی و ظرفیت نگه داشت آب در خاک و همچنین کاهش جرم مخصوص ظاهری و حقیقی در مقایسه با تیمار شاهد گردید که در این رابطه تاثیر کمپوست و لجن فاضلاب نسبت به ورمی کمپوست بیش تر بوده است. تاثیر سال های مصرف این تیمارها روی خصوصیات فیزیکی مورد مطالعه به این صورت بود که فقط روی میزان رطوبت خاک در نقاط (f.c) و (p.w.p) و میزان (AWC) معنی دار بود و در سایر موارد اختلاف معنی داری نشان نداد. همچنین اثرات متقابل تیمارهای کودی و سال های مصرف آن ها فقط در مورد جرم مخصوص حقیقی و مقدار رطوبت در نقطه ظرفیت زراعی دارای اختلاف معنی دار بود.