زمین شیمی عناصر نادر خاکی نهشته بوکسیت درزی ولی، شرق بوکان، استان آذربایجان غربی، شمال غرب ایران

نهشته بوکسیت درزی ولی بوکان (جنوب استان آذربایجان غربی، شمال غرب ایران) به شکل لایه ها و عدسی های منفصل چینه سان در درون سنگ های کربناتی سازند روته (پرمین بالایی) توسعه یافته است. بر اساس ویژگی های فیزیکی، در یکی از لایه های ملاحظه شده از این نهشته، چهار تیپ بوکسیت تشخیص داده شده است که به ترتیب از پایین به بالا شامل (1) کانسنگ قرمز قهوه ای، (2) کانسنگ کرم مایل به سبز، (3) کانسنگ سبز مایل به خاکستری و (4) کانسنگ سبز تیره می باشند. بر اساس مطالعات سنگ نگاری، کانسنگ های این نهشته حاوی بافت های پلیتومورفیک، برشی دروغین، جریانی- کلومورفی، پیزوئیدی، نودولار، اوئیدی و کلاست های نابرجا می باشند. یافته های کانی-شناسی نشان می دهند که کانی های اصلی سنگ ساز کانسنگ های بوکسیتی شامل دیاسپور، بوهمیت، پیروفیلیت، ایلیت، گوتیت، هماتیت، شاموزیت، کائولینیت، روتیل، آناتاز، موسکویت، کلسیت، دولومیت، کلریت، کروندوم و کوارتز هستند. حضور مقادیر بالای کانی های سیلیکاتی دلالت بر نارس بودن و سیستم زهکشی ضعیف در طی تکوین این نهشته دارد. الگوی توزیع REEs (به هنجار شده به کندریت) تفریق و غنی شدگی LREEs نسبت به HREEs و بی هنجاری-های منفی ضعیف Eu را در طی فرآیندهای بوکسیتی شدن نمایش می دهند. محاسبات شاخص هوازدگی مطلق با فرض Th به عنوان عنصر شاخص بی تحرک و پوسته قاره ای بالایی (UCC) به عنوان سنگ مادر همراه با الگوی تغییرات بی هنجاری Ce و نسبت های(LREEs/HREEs)N و (La/Yb)N در نیمرخ مورد مطالعه نشان می دهند که تغییرات pH، کنترل کانیایی، جذب سطحی، روبش و ناهمگنی پروتولیت نقش مهمی در توزیع REEs در کانسنگ های این نهشته ایفا نموده-اند. ضرایب همبستگی بین عناصر پیشنهاد می کنند که تمرکز و توزیع REEs در کانسنگ ها توسط کانی های ایلیت، موسکویت، و فسفات های ثانویه کنترل گردیده است.