پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور غنی شده با پروتئین های شوک حرارتی در موش BALB/c ایجاد کننده پاسخ ایمنی Th2

پروتئین های شوک حرارتی ملکول های بسیار محافظت شده ای هستند که فعالیت ایمونولوژیکی بسیاری دارند. این مولکول ها بسیار ایمونوژنیک بوده و در ایمونوتراژی سرطان و تولید واکسن علیه بیماری های عفونی نقش مهمی دارند. به عنوان ادجوانت، پروتئین های شوک حرارتی قادرند ایمونوژنیسیته آنتی ژن های ضعیف را تقویت کرده و می توانند سلول های ارائه دهنده آنتی ژن را تحریک نمایند. گرچه واکسن ها برای بیشتر بیماری های عفونی موفق بوده اند ولی برای بیماری لیشمانیا تاکنون موفقیتی کسب نکرده اند. در این گزارش، اثر محافظتی آنتی ژن محلول لیشمانیا غنی شده با پروتئین شوک حرارتی مورد مطالعه قرار می گیرد.
موش های BALB/c سه بار با آنتی ژن محلول لیشمانیا غنی شده با پروتئین های شوک حرارتی و همچنین با آنتی ژن محلول لیشمانیا به تنهایی ایمونیزه شدند و ده روز پس از آخرین تزریق یک بار دیگر تزریق شدند. سپس با 106 پروماستیگوت لیشمانیا ماژور در فاز ایستا آلوده شدند و پاسخ های ایمونولوژیک تا 9 هفته مورد مطالعه قرار گرفتند.
تفاوت آماری در تکثیر لنفوسیت ها، تورم کف پا، تعداد انگل، نیتریک اکساید یا IL-12 بین دو گروه مشاهده نگردید. گرچه میزان IFN-، IL-4، TGF-β، IgG1 و IgG2 در هر دو گروه افزایش یافته بود. IFN- در گروه آنتی ژن تنها و IgG2 در گروه آنتی ژن غنی شده با پروتئین های شوک حرارتی از نظر آماری افزایش داشتند.
این نتایج نشان می دهند که پروتئین های شوک حرارتی، سیستم ایمنی را به طرف Th2 بوده و نقش حفاظتی در عفونت لیشمانیا ندارند.