رابطه جریان سرمایه گذاری مستقیم خارجی با نوآوری ایران در مقایسه با کشورهای سند چشم انداز

در عصر کنونی نوآوری به عنوان ضرورتی جهت رشد و توسعه ی اقتصادی پایدار، ارتقاء سطح زندگی و رفاه افراد مورد توجه صاحب نظران اقتصادی قرار گرفته است. از سویی دیگر گسترش نوآوری در هر کشوری مستلزم تشکیل سرمایه برای تامین منابع مالی موردنیاز است. اما کشورها بویژه کشورهای درحال توسعه می توانند از طریق جریان سرمایه گذاری مستقیم خارجی اقدام به جذب منابع مالی، انتقال فناوری و ایجاد بستر مناسب برای گسترش نوآوری نمایند. لذا با توجه به اهمیت کلیدی نوآوری و سرمایه گذاری مستقیم خارجی در افزایش قدرت رقابت پذیری، مطالعه حاضر به بررسی رابطه جریان سرمایه گذاری مستقیم خارجی با نوآوری در اقتصاد ایران در مقایسه با کشورهای سند چشم انداز طی دوره زمانی 2008- 1995 می پردازد. نتایج مطالعات تجربی بیانگر وجود رابطه دو طرفه میان سرمایه گذاری مستقیم خارجی و نوآوری در اکثر کشورهای سند چشم انداز می باشد. ترکیه، ایران و عربستان در بین کشورهای سند چشم انداز در جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی و توسعه مولفه های نوآوری موفق تر عمل کرده اند، درحالیکه کشورهای یمن و تاجیکستان از نظر جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی و مولفه های نوآوری ضعیف ترین عملکرد را داشته اند. هم چنین بر اساس نتایج بدست آمده وضعیت کشورهای سند چشم انداز در مقایسه با کل جهان در شاخص های نوآوری و سرمایه گذاری مستقیم مطلوب نمی باشد. که این امر ممکن است ناشی از مشکلات آنان در خصوص ظرفیت جذب، ناهماهنگی مابین سیاستهای کلان اقتصادی با سیاستهای آموزش و پژوهشی و... دانست