رابطه سرمایه فکری و بهره وری در صنعت بانکداری (مطالعه موردی: بانک های استان لرستان)

این تحقیق به دنبال شناسایی نقش مولفه های سرمایه فکری (سرمایه ارتباطی، انسانی و ساختاری) بر بهره وری صنعت بانکداری در استان لرستان می باشد.
روش تحقیق از نوع توصیفی، کاربردی و مبتنی بر مدل معادلات ساختاری است. جامعه مورد مطالعه 1900 نفر از کارکنان بانک های استان لرستان هستند که از میان آنها 220 نفر با استفاده از فرمول تعیین حجم نمونه کوکران پس از تعدیلات لازم انتخاب شدند. ابزار تحقیق، پرسشنامه ای با دو بخش است که پایایی هر یک از پرسشنامه های سرمایه فکری و بهره وری، از طریق آلفای کرونباخ محاسبه گردید که به ترتیب مقادیر 908/0=α و 764/0=α و ضریب آلفای کرونباخ کل پرسشنامه 885/0 می باشد، بنابراین ابزار تحقیق از قابلیت بالایی برای جمع آوری اطلاعات برخوردار است. بر اساس یافته های این تحقیق، بین سرمایه فکری و بهره وری کارکنان صنعت بانکداری رابطه قوی و معناداری وجود دارد و همه ابعاد سرمایه فکری به طور مثبت و معنی داری بر بهره وری تاثیر دارند و از میان عناصر سرمایه فکری، سرمایه مشتری بیشترین تاثیر را بر بهره وری دارد.