بررسی اثر حفاظت کبدی عصاره هسته خرما (Phoenix dactylifera) واریته دیری آبادان، در برابر سمیت ناشی از تتراکلریدکربن در موش های صحرایی نر

کبد بیشترین نقش را در فیزیولوژی بدن دارد و بروز آسیب به آن، تهدیدی برای حیات خواهد بود. حدود 3 تا 5 درصد جمعیت ایران از بیماری های کبدی رنج می برند. همچنین این بیماری ها از شایع ترین بیماری های ایران و دیگر کشورها می باشند. به دلیل نبود دارویی مناسب، تلاش در پی کشف ترکیباتی که اثرات حفاظت کبدی دارند رو به افزایش می باشد. مطالعات نشان داده، رژیم های سرشار از آنتی اکسیدانت ریسک بیماری های کبدی را پایین می آورند و اثر حفاظت کبدی دارند. خرما(Phoenix dactylifera) از خانواده ی Palmaceae می باشد و حاوی کربوهیدرات، الیاف خام، ویتامین ها، مواد معدنی، کاراتنوئیدها و فلاونوئیدها می باشد و دارای اثرات ضدسرطان، ضدتومور، حفاظت زخم معده و ضدالتهابی است.
برای این مطالعه، گروه های کنترل منفی(دریافت کننده ی تتراکلریدکربن و حامل عصاره)، کنترل (دریافت کننده ی حامل ها) و دوزهای 100، 500، 1000 و mg/kg2000 از عصاره ی متانولی هسته ی خرما بررسی گردید و به صورت خوراکی به مدت چهار روز، صبح ها و عصرها به موش ها خورانده شد و تتراکلریدکربن ظهر روز چهارم به صورت داخل صفاقی (0.5ml/kg) به موش ها تزریق گردید. خون گیری جهت بررسی آنزیم های AST و ALT روز پنجم صورت گرفت.
بررسی نتایج نشان داد که میانگین غلظت برای ASTدر گروه های کنترل منفی، کنترل و گروه های عصاره با دوزهای 100، 500، 1000 و mg/kg2000، به ترتیب: 780، 140، 730، 390، 235 و IU/ml160، برای ALT به ترتیب: 680، 110، 530، 360، 195 و IU/ml160 می باشد.
بررسی نتایج نشان می دهد که عصاره ی هسته ی خرما در دوزهای 1000 و mg/kg2000، اثر محافظتی قابل قبولی (01/0>p) در برابر سمیت ناشی از تتراکلریدکربن دارد و این می تواند به دلیل اثرات آنتی اکسیدانتی قوی هسته ی خرما باشد که می تواند رادیکال های ایجاد شده توسط تتراکلریدکربن را مهار کند.