ایجاد پارک های فناوری در مجاورت دانشگاه ها؛ فرصت ها و چالش ها

امروزه پارک های علمی و فناوری به عنوان ساختاری مناسب برای توسعه همکاری های سه جانبه دولت، دانشگاه و صنعت شناخته شده اند. اولین پارک های علمی در آمریکا با مشارکت و همکاری دانشگاه ها ایجاد گردید و در حال حاضر نیز بسیاری از دانشگاه ها علاقه مند به ایجاد پارک فناوری در مجاورت دانشگاه هستند. هدف از این مقاله بررسی ارتباط بین پارک های فناوری و دانشگاه ها با در نظر گرفتن فرصت ها و چالش های موجود در ایران می باشد. توجه روزافزون سیاست گذاران و برنامه ریزان به توسعه اقتصادی بر مبنای علم و دانش، باعث شده است که دانشگاه ها به عنوان عامل توسعه فناوری و موتور توسعه منطقه ای در نظر گرفته شوند. ایجاد پارک های فناوری در کنار دانشگاه ها نه تنها از دیدگاه مشارکت در توسعه منطقه ای حائز اهمیت است، بلکه حضور پارک فناوری باعث تقویت ارتباط، دانشگاه با صنعت، ارتقاء اعتبار دانشگاه در جامعه، کسب درآمد و ایجاد فرصت های کاری برای دانشگاهیان می باشد. دانشگاه ها برای جذب موسسات خصوصی جهت استقرار در پارک فناوری باید استراتژی مشخصی را تعریف و تبیین نمایند. تجربه شهرک علمی و تحقیقاتی اصفهان در طی چند سال گذشته برای گسترش فعالیت های فناوری در کنار دانشگاه، از طریق راه اندازی مراکز رشد و پارک علم و فناوری نشانگر وجود پتانسیل های مناسب برای اجرای فعالیت های مشترک با دانشگاه صنعتی اصفهان و دیگر دانشگاه های منطقه می باشد. موفقیت پارک های فناوری در مجاورت دانشگاه ها، مستلزم تعریف چشم انداز و ماموریت مناسب برای پارک، طراحی یک سیستم مدیریتی مستقل، اما مرتبط با دانشگاه و فرهنگ سازی در میان دانشگاهیان، مسئولین محلی، شرکت های خصوصی و عموم مردم در منطقه مورد نظر می باشد.