تغییرات عمق موهو در زیر زاگرس مرکزی (منطقه شیراز) با استفاده از امواج تبدیل یافته Ps

تابع های گیرنده امروزه به نحو گسترده برای به تصویر درآوردن ناپیوستگی های لرزه ای در پوسته و گوشته بالایی مورد استفاده قرار می گیرند. در این مقاله برای استخراج تغییرات عمق موهو و نسبت Vp/Vs پوسته در زیر شبکه لرزه نگاری شیراز که در زاگرس مرکزی قرار دارد، از روش تابع گیرنده دورلرز P استفاده کرده ایم. به همین منظور از داده های زمین لرزه هایی که در پنج ایستگاه لرزه ای کوتاه دوره سه مولفه ای در فاصله رومرکز ̊95 > > ̊30 از مرکز شبکه و بزرگای 5‎/5 ≤ Mb که از اواخر سال2002 تا 2009 ثبت شده، استفاده شده است. در این تحقیق به کمک تحلیل تابع گیرنده P و با استفاده از تاخیر زمانی فاز تبدیلی Ps از موهو نسبت به رسید مستقیم P، متوسط عمق موهو برای منطقه برآورد شد. سپس با استفاده از روش برآورد هم زمان عمق و نسبت Vp/Vs پوسته و به کمک بازتاب های چندگانه پوسته (PpPs، PpSs + PsPs)‎ مقدار متوسط ضخامت و نسبت Vp/Vs پوسته محاسبه شد. عمق موهو برای منطقه شیراز به طور متوسط 5‎/49 کیلومتر به دست آمد. کمترین ضخامت پوسته را 0‎/46 کیلومتر در زیر ایستگاه MOK و بیشترین ضخامت پوسته را 5‎/56 کیلومتر در زیر ایستگاه PAR به دست آوردیم. نسبت Vp/Vs به طور متوسط برای منطقه 73‎/1 به دست آمد و حدود تغییرات Vp/Vs بین 70‎/1 تا 74‎/1 است. نتایج به دست آمده در این تحقیق با نتایج مطالعات قبلی در این منطقه همخوانی قابل قبولی داشته است.