تغییرات عمق موهو و نسبت VP/VS در گستره اصفهان با استفاده از تحلیل تابع انتقال گیرنده

تابع های انتقال گیرنده، سری های زمانی هستند که از واهمامیخت مولفه قائم و مولفه شعاعی (مولفه افقی چرخش یافته در راستای چشمه زلزله) لرزه نگاشت دورلرز به دست می آیند و بیانگر پاسخ نسبی ساختار زمین درمحل گیرنده لرزه ای هستند. به منظور به دست آوردن تابع های انتقال گیرنده ابتدا سه مولفه Z، N و E لرزه نگاشت های دورلرزه (30 تا 95 درجه) و بزرگای 5‎/5 و بالاتر در بازه زمانی 2000 تا 2007 را انتخاب و بعد از حذف منحنی پاسخ لرزه نگار، تحت زاویه آزیموت پشتی و زاویه ورودی موج دوران می دهیم تا مولفه های L، Q و T به دست آید. سپس با واهمامیخت در حوزه بسامد مولفه L از دو مولفه Q و T، اثر چشمه و مسیر از لرزه نگاشت ها برداشته می شود و با تبدیل معکوس فوریه تابع های واهمامیخت شده، آنچه روی مولفه Q باقی می ماند همان تابع انتقال گیرنده موج P است که شامل انرژی تبدیل شده P به S (PS)‎ و حاوی اطلاعاتی در مورد ساختار زیر ایستگاه است. زمان رسید فاز تبدیلی Ps اولیه در تابع انتقال گیرنده نشان دهنده عمق ناپیوستگی موهو و دامنه فاز تبدیلی، اختلاف آکوستیک امپدانس محیط را نشان می دهد.
در این مقاله با استفاده از روش تابع انتقال گیرنده موج P و استفاده از 200 لرزه نگاشت کوتاه دوره دورلرز ثبت شده در 5 ایستگاه شبکه لرزه نگاری اصفهان، وابسته به موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، عمق موهو و نسبت VP/VS در گستره اصفهان تعیین شد. تحقیقات گرانی سنجی نشان می دهد که ضخامت پوسته در نوار سنندج- سیرجان که بخش جنوب غربی ایران مرکزی را تشکیل می دهد حدود 50 تا 55 کیلومتر است و همچنین براساس این تحقیقات عمق موهو در گستره اصفهان بین 5‎/38 تا 43 کیلومتر به دست آمد. در این تحقیق نقشه تغییرات عمق موهو در گستره اصفهان به دست آمده است. با استفاده از فازهای تکراری پوسته (PpPs، PpSs + PsPs)‎ و رسم نمودار ضخامت پوسته برحسب VP/VS برای 5 ایستگاه لرزه نگاری در گستره اصفهان نسبت VP/VS بین 71‎/1 تا 79‎/1 به دست آمد؛ بنابر این در این گستره میانگین عمق موهو 40 کیلومتر و میانگین نسبت VP/VS، 74‎/1 به دست آمد.