مقایسه عدم قطعیت مدل های تغییر اقلیم AOGCM-TARو AOGCM-AR4 در تاثیر بر رواناب حوضه در دوره آتی

استفاده از خروجی مدل های گردش کلی جو - اقیانوس (AOGCMs)‎ به منزله معتبرترین ابزار در تحقیقات تغییر اقلیم، در حال افزایش است. تاکنون نسخه های گوناگونی از مدل های AOGCM عرضه شده است که از آن جمله می توان به مدل های اولین گزارش ارزیابی هیئت بین المللی تغییر اقلیم (IPCC)‎ تحت عنوانFAR(1990)، مدل های دومین گزارش با عنوان SAR(1996)، مدل های سومین گزارش با عنوان TAR(2001) و مدل های چهارمین گزارش ارزیابی با عنوان AR4(2007) اشاره کرد. هدف از این تحقیق مقایسه عدم قطعیت مدل های TAR و AR4 درتاثیر بر رواناب حوضه قره سو در دوره 2069-2040 است. برای این کار از خروجی های هفت مدل TAR شامل CCSR، CGCM2، CSIRO-MK2، ECHAM4، GFDL-R30، HadCM3، NCAR-DOE PCM و نه مدل منتخب از AR4 شامل CCSM3، CGCM3، CSIRO Mk3، GFDL CM2.1، GISS E-R، HadCM3، ECHAM5، MIROC-med، PCM تحت سناریو انتشار A2 استفاده شد. در ابتدا مدل مفهومی بارش- رواناب SIMHYD در دوره پایه 2000-1971 برای حوضه قره سو مورد واسنجی و راستی آزمایی قرار گرفت. سپس با مقیاس کاهی داده های اقلیمی مدل های ذکر شده TAR و AR4 برای منطقه تحقیقاتی با روش تناسبی و معرفی آنها به مدل SIMHYD، بازه تفاوت بین مدل ها در برآورد رواناب حوضه قره سو در دوره 2040-2069 تحت دو گروه از مدل های TAR و AR4 مورد مقایسه قرار گرفت. هرچند درحال حاضر از هر دو گروه از این مدل ها در بررسی اثرات تغییر اقلیم استفاده می شود، نتایج این تحقیق نشان می دهد که استفاده از مدل های AR4 ضمن مدیریت بیشتر عدم قطعیت نتایج کاربردی تری نسبت به مدل های TAR به همراه خواهد داشت.