محاسبه تانسور تنش براساس وارون سازی سازوکار کانونی زمین لرزه ها و کاربرد آن در منطقه مکران

اطلاع از چگونگی تغییرات تنش در پوسته برای درک وضعیت ژئودینامیک و تحقیق زمین ساختی منطقه مورد بررسی لازم است. در این نوشتار ضمن بیان مبانی نظری وارون سازی تانسور تنش با استفاده از سازوکارهای کانونی زمین لرزه ها، به معرفی دو رویکرد خطی و غیرخطی در این موضوع پرداخته شده و دو روش برگزیده از هریک از این رویکردها به طور خلاصه توضیح داده شده اند. سپس هر دو روش روی یک مجموعه داده شناخته شده که مربوط به دره دیکسی در ایالت کالیفرنیای ایالات متحد امریکا می شود، درحکم داده مصنوعی آزمایش شده و نقاط قوت و ضعف روش ها مورد ارزیابی قرار گرفته است.. سپس با توجه به اهمیت منطقه مکران در جنوب ایران و پاکستان و نقش اساسی بررسی تنش در ارزیابی وضعیت زمین ساختی این منطقه، از داده های مربوط به منطقه مکران درحکم داده واقعی برای پیاده سازی روش استفاده شد. در انتها براساس وارون سازی تنش با استفاده از سازوکارهای کانونی موجود در منطقه، راستای تنش در مکران غربی برابر با 4 ± 6/17 درجه، در مکران مرکزی 3 ± 2/38 درجه و در قسمت شرقی مکران 4 ± 0/157 درجه به دست آمده است.