بررسی علیت بین تورم، رشد تولید، قیمت نفت و نااطمینانی آنان با استفاده از یک مدل گارچ سه متغیره برای ایران

با استفاده از یک مدل گارچ سه متغیره ما به دنبال بررسی روابط علی بین شش متغیر تورم، رشد تولید، رشد قیمت نفت، نااطمینانی تورم (نااطمینانی اسمی)، نااطمینانی رشد تولید (نااطمینانی حقیقی) و نااطمینانی قیمت نفت در مورد ایران هستیم. نتایج نشان دهنده این است که افزایش تورم با افزایش در نااطمینانی تورمی (فرضیه فریدمن (1977) و بال (1992)) همراه است. علاوه بر آن، رشد بالاتر تولید با نااطمینانی حقیقی بالاتر همراه است. با افزایش نااطمینانی رشد تولید هم تورم (فرضیه دوریوکس(1989)، کوکرمن و گرلاچ(2003)) و هم رشد (فرضیه میرمن(1971)، بلک(1987) و بلکبرن(1999)) افزایش می یابد. فرضیه هلند[1] (1995) یعنی وجود علیت منفی از نااطمینانی تورم به تورم برای وقفه هشت و در سطح 10 درصد رد نمی شود. فرضیه وجود علیت منفی از نااطمینانی قیمت نفت به رشد تولید (فرضیه پیندیک(1991)، فردرر(1996)، بارسکی و کیلیان (2004)) پذیرفته می شود. افزایش قیمت نفت نیز در کوتاه مدت رشد تولید را افزایش داده و تورم را کاهش می دهد. در مورد سایر روابط علی آزمون شده به نتایج تجربی قوی دست نیافتیم.