اثربخشی آموزش گروهی والدین با رویکرد خانواده درمانی ستیر بر جو عاطفی خانواده

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش گروهی والدین با رویکرد خانواده درمانی ستیر بر جو عاطفی خانواده بود. این پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر مقطع راهنمایی ناحیه 2 شهر کرمان در سال تحصیلی 9190 بودند. نمونه پژوهش را 30 نفر از دانش آموزان تشکیل می دادند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایچندمرحله ای انتخاب و در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گواه (15 نفر) به صورت تصادفی جایگزین شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه جو عاطفی خانواده (هیل برن، 1964) بود. ابتدا بر روی هر دو گروه پیش آزمون اجرا گردید، سپس والدین گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه ای آموزش دیدند، ولی گروه گواه هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. پس از اتمام برنامه آموزش، پس آزمون روی هر دو گروه اجرا شد. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS 19 و روش تحلیل کوواریانس بررسی شد. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش گروهی والدین با رویکرد خانواده درمانی ستیر بر بهبود جو عاطفی خانواده تاثیر معناداری دارد (001/0 P<).