اثر تمرین مقاومتی حین همودیالیز بر کیفیت خواب و التهاب سیستمیک بیماران همودیالیزی

بی خوابی و التهاب مزمن در مرحله آخر نارسایی کلیوی متداول است. هدف تحقیق این است که ببیند آیا تمرین مقاومتی حین همودیالیز می تواند کیفیت خواب و التهاب سیستمیک را در بیماران همودیالیزی بهبود بخشد یا خیر.
روش پژوهش: مطالعه حاضر از نوع مقطعی است که در واحد همودیالیز بیمارستان غیاثی تهران انجام شد. پانزده بیمار همودیالیزی (سن=4/9±2/52 سال، نمایه توده بدن= 39/2±4/23 کیلو گرم بر متر مربع) در مطالعه شرکت کردند. بیماران به طور تصادفی به گروه های تمرین مقاومتی (8 نفر) و کنترل (7 نفر) تقسیم شدند. گروه تمرین در یک برنامه تمرین مقاومتی 8 هفته ای حین دیالیز شرکت داده شدند (سه روز در هفته و هر جلسه حدود 60 دقیقه). شدت برنامه تمرین براساس مقیاس درک فشار بورگ بین 12 تا 16 (شدت متوسط) بود. کیفیت خواب [شاخص کیفیت خواب پیتسبورگ (PSQI)]، مقدار پروتئین واکنشگر C (شاخص التهاب سیستمیک) و آمادگی عضلانی قبل و بعد از مداخله اندازه گیری شد.
تمرین مقاومتی حین دیالیز شاخص کیفیت خواب و آمادگی عضلانی را در بیماران همودیالیزی بهبود بخشید (05/0p<). به طور همزمان، غلظت پروتئین واکنشگر C در پاسخ به تمرین مقاومتی کاهش یافت (05/0p<).
8 هفته تمرین مقاومتی حین دیالیز باعث بهبود کیفیت خواب و آمادگی عضلانی در بیماران همودیالیزی شد، و این بهبودی با کاهش سطوح پروتئین واکنش گر C همراه بود.