پیش بینی رفتار سازشی دانش آموزان کم توان ذهنی خفیف بر اساس سبک فرزندپروری مادران در شهر شیراز سال 91-1390

پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه سبک فرزندپروری مادران با رفتار سازشی دانش آموزان کم توان ذهنی انجام شد. این پژوهش از نوع کاربردی و شیوه انجام گرفتن آن همبستگی است. جامعه مورد مطالعه را تمامی مادران دانش آموزان کم توان ذهنی شهر شیراز تشکیل می داد که از میان آن 101 نفر با روش نمونه گیری خوشه ایتصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای سنجش سبک فرزندپروری مادران از پرسشنامه رابینسون و همکاران (1995) و برای سنجش رفتار سازشی دانش آموزان کم توان ذهنی از پرسشنامه رفتار سازشی لمبرت و همکاران (1974) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از رگرسیون چندگانه نشان داد که سبک فرزندپروری استبدادی و سهل گیرانه پیش بینی کننده مثبت و معنادار رفتار ضداجتماعی، رفتار طغیانی، رفتار خشونت آمیز و مخرب، رفتار قالبی، انزوا و آشفتگی روانی، تندخویی و رفتار نامناسب اجتماعی است(1./. P<). شایان ذکر است که بر اساس یافته های این پژوهش بین سبک فرزندپروری اقتداری و خرده مقیاس های رفتار سازشی رابطه ای مشاهده نشد و سبک فرزندپروری اقتداری قادر به پیش بینی هیچ یک از عامل های رفتار سازشی نبود(5./. P˃). با توجه به یافته های به دست آمده طراحی برنامه های آموزش خانواده به ویژه برنامه های آگاهی از سبک های فرزندپروری و اثرات هر یک از آن ها بر فرزندان بسیار ضروری است تا از این طریق بتوان با تغییر نگرش مادران و بهبود روابط اعضای خانواده، رفتار سازشی دانش آموزان با کم توان ذهنی را بهبود بخشید.