شیوع ناامنی غذایی و عوامل مرتبط با آن

ناامنی غذایی به مفهوم دسترسی محدود یا نامطمئن به غذای کافی و سالم از نظر تغذیه ای یا توانایی محدود برای دستیابی به غذا از راه های مقبول اجتماعی است.
ناامنی غذایی با پیامدهای بالقوه ای شامل اضافه وزن و چاقی، لطمه دیدن وضعیت سلامت جسمی و ذهنی و ابتلا به بیماری های مزمن همراه است. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی شیوع ناامنی غذایی و برخی عوامل مرتبط با آن در شهر دزفول در سال 1387 بود.
تعداد 400 خانوار مناطق مختلف دزفول در زمستان سال 1387 به طور تصادفی به روش نمونه گیری دو مرحله ای مورد بررسی قرار گرفتند. پرسشنامه های اطلاعات عمومی و امنیت غذایی، طی مصاحبه حضوری با مادر تکمیل گردیده و تحلیل شدند.
شیوع ناامنی غذایی در خانوارهای مورد بررسی برابر 37.6 درصد بود. سن پدر، سن مادر، سطح تحصیلات والدین، شغل والدین، بعد خانوار، داشتن کودک زیر 18 سال در خانواده، وضعیت نمایه توده بدن و قومیت بر وضعیت ناامنی غذایی تاثیر داشتند (0.05>P).
شیوع نا امنی غذایی در خانوارهای شهر دزفول بالا بوده و با توجه به متغیرهای موثر بر این وضعیت، اقدامات پیشگیری کننده در این باره ضروری به نظر می رسد.