دیدگاه اعضای هیات علمی و دانشجویان پرستاری درباره ارزشیابی عملکرد بالینی با رویکرد برنامه ای

ارزشیابی بالینی در آموزش پرستاری به جهت تنوع اهداف و پیچیدگی عملکرد بالینی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. رویکرد برنامه ای در ارزشیابی این فرصت را می دهد تا طرح ارزشیابی، چند بعدی و همه جانبه باشد. از آنجا که نظرات استفاده کنندگان از یک برنامه در میزان کاربرد و اثربخشی آن تاثیر دارد هدف این مطالعه بررسی دیدگاه دانشجویان پرستاری و اساتید از به کارگیری رویکرد برنامه ای در ارزشیابی بود.
این مطالعه توصیفی تحلیلی بر نمونه تمام شماری شامل 38 دانشجوی پرستاری و 8 استاد در واحد کارورزی مراقبتهای ویژه انجام شد. ارزشیابی بالینی دانشجویان با رویکرد برنامه ای طراحی و به مدت یک ترم تحصیلی اجرا شد. سپس به منظور بررسی دیدگاه اساتید و دانشجویان و تعیین نقاط قوت و ضعف این روش ارزشیابی، از کلیه نمونه ها با پرسشنامه نظرسنجی شد. میزان رضایت افراد نیز با مقیاس بصری 10-0 مورد ارزیابی قرار گرفت. در پایان داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های تی و تی زوج مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
میانگین نمره رضایت اساتید و دانشجویان از روش ارزشیابی با رویکرد برنامه ای به ترتیب 82/1±70/8 و 50/1±66/7 بود. در مجموع 5/87 درصد اساتید و 3/97 درصد دانشجویان با استفاده از این روش ارزشیابی برای سنجش عملکرد بالینی دانشجویان موافق بودند. نقاط قوت این روش از نظر دو گروه عبارت بودند از: عینی بودن، پرهیز از سوگرایی، ارائه بازخورد، پوشش دقیق اهداف یادگیری و اختصاصی شدن ارزشیابی. 5/87 درصد اساتید و 47/89 درصد دانشجویان معتقد بودند ارزشیابی با رویکرد برنامه ای روی فرایند یادگیری تاثیر آموزشی مثبت داشته است.
نتایج این مطالعه نشان داد ارزشیابی بالینی با رویکرد برنامه ای به جهت عینی بودن، ارائه بازخورد، اختصاصی بودن، پوشش کامل اهداف یادگیری و تاثیر آموزشی مثبت، مورد پذیرش و رضایت اکثریت اساتید و دانشجویان پرستاری قرار دارد. لذا می توان استفاده از آن را در بعد وسیع و در سایر واحدهای کارورزی مورد توجه قرار داد.