سنتز نانوذرات نقره با روش احیاء شیمیایی و روش بیوسنتز و بررسی اثرات ضد باکتری آنها

نانوذرات نقره به دلیل خاصیت ضد عفونی کنندگی کاربردهای وسیعی در زمینه ی پزشکی و درمان عفونت های باکتریایی دارند. سنتز شیمیایی، بیوسنتز و خواص آنتی باکتریال نانوذرات نقره قبلا مورد مطالعه قرار گرفته، اما با توجه به هزینه ی بالای سنتز شیمیایی آن ها و افزایش مقاومت باکتری ها به آنتی بیوتیک ها، بررسی بیوسنتز نانوذرات نقره و نیز تاثیر آن ها بر سویه های بالینی و استاندارد باکتری های مختلف دارای اهمیت بسزایی می باشد.
نانوذرات نقره به دو روش احیاء شیمیایی و بیوسنتز با استفاده از سوپرناتانت باکتریال سنتز شدند و اندازه و توزیع اندازه ی ذرات با میکروسکوپ الکترونی عبوری مورد بررسی قرار گرفت. سپس نانوذرات سنتز شده به روش احیاء شیمیایی به منظور بررسی اثر ضد باکتریایی، به محیط کشت TSB حاوی سویه های مختلف باکتری ها درون لوله ی آزمایش اضافه شدند و کمترین غلظت مهارکنندگی آن ها محاسبه شد.
نانوذرات سنتز شده به روش احیاء شیمیایی مونودیسپرسیتی بالایی داشتند، در حالی که روش بیوسنتز، نانوذراتی با پلی دیسپرسیتی بالا سنتز نمود. نانونقره ی کوچک تر حاصل از احیاء شیمیایی، فعالیت خوبی بر ضد باکتری های گرم منفی و گرم مثبت داشت و در غلظت 2/0 میلی مولار از رشد تمام باکتری ها جلوگیری کرد، اما نانوذرات درشت تر فعالیت بسیار کمتری داشتند.
روش بیوسنتز با استفاده از باکتری ها روشی کم هزینه است، اما نانوذرات پلی دیسپرس ایجاد می کند. نانوذرات نقره با توجه به فعالیت خوب آنتی باکتریال، می توانند جایگزین مناسبی برای آنتی بیوتیک ها باشند، اما باید توجه شود که میزان مقاومت سویه های بالینی در مقایسه با سویه های استاندارد بالاتر می باشد و باید پیش از تجویز نانوذرات، مقاومت باکتری ها نسبت به آن ها مورد بررسی قرار گیرد.