بررسی تاثیر به کارگیری مقیاس رفتاری سنجش درد (BPS) در پایش درد بیماران دچار کاهش سطح هوشیاری

در بیماران کاهش سطح هوشیاری اغلب به دلیل وجود موانع برقراری ارتباط، تشخیص درد کاری دشواراست، لذا این مطالعه با هدف ارزیابی تاثیر به کارگیری مقیاس BPS توسط پرستاران در تشخیص و پایش درد بیماران دچار کاهش سطح هوشیاری بستری دربخش مراقبت های ویژه جنرال که قادر به گزارش درد خود نبودند صورت گرفته است.
این مطالعه نیمه تجربی بر روی کلیه پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه بیمارستان های آموزشی شهر همدان که به روش سرشماری 68 نفر بودند، انجام شد. ابتدا توانایی پرستاران در تشخیص درد و تعیین شدت آن در بیماران دچار کاهش سطح هوشیاری، در سه حالت استراحت، تغییر وضعیت و ساکشن ترشحات سنجیده شد. بعد از آموزش و به کارگیری مقیاس BPS مجددا توانایی پرستاران در تشخیص درد و تعیین شدت آن در سه حالت ذکر شده مورد سنجش قرارگرفت. قبل از مداخله (بکارگیری مقیاس BPS) درحالت استراحت 5/20 % وپس از مداخله56 %درهنگام تغییر وضعیت، قبل از مداخله، 58٪ و پس از مداخله 76٪ و در هنگام ساکشن ترشحات، قبل از مداخله، 60٪ و پس از مداخله 80% از پرستارانوجود درد را در بیماران تشخیص دادند (05/0> (p.
به کارگیری مقیاس BPS در توانایی تشخیص و پایش درد بیماران دچار کاهش سطح هوشیاری، موثر بوده و تیم مراقبت درمانی را قادر می سازد تا از روی علائم رفتاری، در بیمارانی که قادر به بیان درد خود نیستند، به طور قابل توجهی درد را تشخیص و مدیریت نمایند.