امکان سنجی کاربرد مدیریت عملکرد در گروه های آموزشی دانشگاه شیراز از دیدگاه مدیران

هدف کلی از این پژوهش امکان سنجی کاربرد مدیریت عملکرد در گروه های آموزشی دانشگاه شیراز از دیدگاه مدیران آموزشی دانشگاه بوده است. روش پژوهش از نوع توصیفی پیمایشی بوده است. جامعه آماری پژوهش، شامل مدیران حوزه آموزشی دانشگاه، روسا و معاونین آموزشی دانشکده ها و گروه های آموزشی (84 نفر) و روش نمون هگیری از نوع نمون هگیری در دسترس بوده است. ابزار جمع آوری داده ها، پرسش نامه محقق ساخته مشتمل بر دو بعد فایده و قابلیت اجرای مدیریت عملکرد در دانشگاه بود، که پس از محاسبه روایی و پایایی، بین افراد نمونه توزیع و جمع آوری گردید. 58 پرسش نامه قابل استفاده عودت داده شد. داده ها با استفاده از روش های آمار استنباطی تحلیل شد. نتایج نشان داد که: مدیران فایده مدیریت عملکرد در دانشگاه شیراز را ارزیابی نموده اند. آنان (Q ولی در سطح کفایت قابل قبول (2، (Q پایین تر از سطح کفایت مطلوب (3 (Q قابلیت اجرای مدیریت عملکرد در دانشگاه شیراز را نیز پایی نتر از سطح کفایت قابل قبول (2 ارزیابی نموده اند. با این حال فایده کاربست مدیریت عملکرد و ابعاد آن برای دانشگاه، بالاتر از میانگین قابلیت اجرای مدیریت عملکرد و ابعاد آن در دانشگاه ارزیابی شده است. تعامل مرتبه علمی و گروه آموزشی نیز تاثیر معناداری بر نظر مدیران درباره فایده کاربست و قابلیت اجرای مدیریت عملکرد در دانشگاه نداشته است.