اثر سطوح مختلف شوری آب آبیاری و برخی مواد اصلاح کننده بر تنفس میکروبی و فعالیت فسفاتازهای اسیدی و قلیایی خاک ریزوسفری طی شده رویشی سویا

مصرف مواد اصلاحی آلی و معدنی در خاک های شور، می تواند سبب تعدیل اثرات شوری بر فعالیت های میکروبی و ویژگی های بیوشیمیایی آن گردد. در این پژوهش به منظور بررسی اثر سطوح مختلف شوری آب آبیاری و برخی مواد اصلاح کننده بر تنفس میکروبی و فعالیت فسفاتازهای اسیدی و قلیایی خاک ریزوسفری طی رشد رویشی سویا، آزمایشی با 5 سطح شوری (شامل 8/0= 1S، 6/1= 2S، 2/3= 3S، 8/4= 4S و4/6= 5S دسی زیمنس بر متر از منبع آب دریا) و 5 تیمار مواد اصلاح کننده شامل 1T (شاهد بدون مصرف ماده اصلاحی)، 2T (20 تن گچ در هکتار)، 3T (20 تن کود دامی در هکتار)، 4T (10 تن گچ + 10 تن کود دامی در هکتار) و 5T (15 تن گچ + 15 تن کود دامی در هکتار) در شرایط گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا گردید. نتایج نشان داد که افزایش سطوح شوری باعث کاهش تنفس میکروبی و فعالیت آنزیم های فسفاتاز اسیدی و قلیایی گردید، اما روند این کاهش در بین تیمارهای مواد اصلاحی مشابه نبوده است. میزان تنفس خاک و فعالیت آنزیمی در تیمارهایی که از سطوح بالای مواد اصلاح کننده آلی به همراه مواد اصلاح کننده غیرآلی استفاده شده است به طور معنی دار بیشتر از سایر تیمارها بود. افزایش سطوح شوری در تیمار بدون مصرف ماده اصلاحی باعث کاهش فعالیت آنزیمی و تنفس گردید. در حالی که کاربرد توام کود دامی و گچ به عنوان اصلاح کننده آلی و غیرآلی باعث افزایش فعالیت آنزیمی و تنفس خاک شد. نتایج نشان داد که تیمار 5T بیشترین تنفس و تیمار 3T بالاترین فعالیت آنزیمی را نسبت به سایر تیمارها نشان دادند.