ارزیابی آسیب پذیری آبخوان دشت ملایر با استفاده از مدل های SI،DRASTIC و SINTACS

دشت ملایر تامین کننده آب شرب، کشاورزی و صنعت شهرستان ملایر می باشد، بر این اساس در این پژوهش جهت شناسایی نواحی آسیب پذیر آبخوان دشت ملایر در برابر آلودگی و تهیه نقشه آسیب پذیری آبخوان از سه روش DRASTIC، SI و SINTACS استفاده شد. در گام نخست، نقشه حساسیت دشت برای هر یک از مدل های مورد نظر، با توجه به لایه های اطلاعاتی که شامل محدوده آبخوان، بخش اشباعی، عمق سطح ایستابی، میزان تغذیه آبخوان، شرایط خاک، هدایت هیدرولیکی، توپوگرافی و کاربری اراضی می باشند، تهیه گردید. در گام دوم، لایه نیترات با توجه به داده های نیتراتاندازه گیری شده از 32 چاه منطقه در طی فصل بهار سال 1389، تهیه شد. به منظور حصول اطمینان از کارکرد روش های مورد استفاده، همبستگی بین لایه نیترات و نقشه های آسیب پذیری مدل های یادشده محاسبه گردید. با توجه به سطح معنی داری ضریب همبستگی محاسبه شده بین مدل های DRASTIC و SI، واسنجی مدل های یادشده صورت گرفت و ضرایب پارامترهای آنها تصحیح شدند. در گام سوم، با هم پوشانی نقشه کاربری اراضی و نقشه آسیب پذیری DRASTIC اصلاحی، نقشه خطر آلودگی آب زیرزمینی بر اساس مدل DRASTIC کشاورزی تهیه شد. در آخرین مرحله، با مقایسه نقشه های آسیب پذیری DRASTIC اصلاح شده، SI اصلاح شده و مدل DRASTIC کشاورزی با لایه نیترات، بهترین مدل برای ارزیابی آسیب پذیری آبخوان منطقه انتخاب شد. نتایج به دست آمده بیانگر آن است که مدل DRASTIC کشاورزی با ضریب همبستگی 81/0، بهترین مدل به این منظور می باشد. بر اساس نقشه این روش 5/15، 66/71 و 84/12 درصد از وسعت دشت به ترتیب در محدوده های آسیب پذیری کم، متوسط و زیاد قرار می گیرد.