بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری مبتنی بر الگوی هافمن در کاهش نشانه های اختلال اضطراب اجتماعی

هدف مطالعه حاضر، تعیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری مبتنی بر الگوی هافمن در کاهش نشانه های اختلال اضطراب اجتماعی بوده است. بدین منظور، 12آزمودنی مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی براساس «پرسشنامه هراس اجتماعی» (SPIN) و «مصاحبه بالینی ساختار یافته براساس راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی» (SCID-IV) انتخاب شدند. 6 نفر از مبتلایان یاد شده به طور تصادفی در گروه آزمایش و 6 نفر در گروه کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش براساس الگوی هافمن تحت درمان قرار گرفت و گروه کنترل در انتظار ماند. همچنین وارسی ها نشان داد که دو گروه از لحاظ ویژگی های جمعیت شناختی همتا بودند. آزمودنی ها قبل از شروع و بعد از اتمام و یک ماه و نیم بعد از اتمام مداخله/ انتظار، علاوه بر مقیاس هراس اجتماعی(SPIN)، مقیاس اضطراب اجتماعی لیبویتز (LSAS-SR) و فرم کوتاه مقیاس ترس از ارزیابی منفی(BFNE) را تکمیل نمودند. ننایج تحلیل ها نشان می دهد که تاثیر متغیر مستقل (درمان شناختی- رفتاری براساس الگوی هافمن) در اندازه گیری های مکرر بر متغیر وابسته (SPIN،LSAS-SR، BFNE) معنادار است. در مجموع، نتایج پژوهش حاضر بیانگر اثربخشی درمان شناختی رفتاری مبتنی بر الگوی هافمن (2007)، برکاهش مولفه های مختلف اختلال اضطراب اجتماعی است؛ طوری که این اثربخشی در فاصله پس آزمون تا پیگیری نیز حفظ شده است.