مقایسه اثربخشی مدل شناختی ویتال و توقف فکر، در بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری

افکار مزاحم و رخنه کننده از ویژگی های افراد مبتلا به وسواسی است. آنها با افکاری مانند کمال گرایی و عدم تحمل ابهام درگیرند. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی ویتال و روش توقف فکر در بیماران مبتلا به وسواس فکری می باشد. روش پژوهش: این پژوهش یک طرح آزمایشی گسترش یافته با پیش آزمون- پس آزمون چندگروهی است. به این منظور از میان افراد مراجعه کننده به مراکزبالینی، بیمارستان ها، مطب های خصوصی و مراکز مشاوره شهرستان بوکان، 45 بیمار مبتلا به وسواس فکری به طور تصادفی انتخاب و به صورت تصادفی، در سه گروه (درمان شناختی ویتال، درمان رفتاری توقف فکر و گروه کنترل) قرار گرفتند و دو گروه آزمایش، 8 جلسه مداخله درمانی دریافت کرده و شرکت کنندگان قبل و بعد از مداخلات درمانی به سه پرسشنامه ییل-براون، بلاتکلیفی و کمال گرایی پاسخ دادند. نتایج تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد که هر دو روش درمانی در کاهش علایم وسواسی موثر بوده، ولی روش شناختی ویتال موثرتر از روش توقف فکر می باشد. نتایج پژوهش حاضر اهمیت درمان های شناختی را در مقایسه با درمان های رفتاری در کاهش علایم بیماران وسواسی بیش از پیش آشکار می سازد.