بررسی تنوع ژنتیکی بین و درون جمعیت های لاله ی واژگون (Fritillaria imperialis) منطقه زاگرس با استفاده از مارکر مولکولیRAPD

در این مطالعه نشانگر RAPD به عنوان ابزاری برای بررسی میزان تنوع ژنتیکی بین و درون جمعیت های لاله ی واژگون (F. imperialis) مورد استفاده قرار گرفت. بدین منظور ابتدا 160 نمونه، از هشت جمعیت F. imperialis از مناطق مختلف زاگرس جمع آوری شد. شش آغازگر از 35 آغازگر بکار رفته بر اساس میزان پلی مورفیسم آن ها انتخاب شدند. نتایج نشان داد که از 81 باند تولید شده 71 باند به صورت پلی مورف بودند. بر اساس تجزیه خوشه ایبا استفاده از ضریب تشابه جاکارد، و با استفاده از روش UPGMA مشخص شد که تفاوت معنی داری بین جمعیت ها وجود دارد. تجزیه واریانس مولکولی نیز نشان داد که میزان تنوع ژنتیکی بین جمعیت ها و درون جمعیت ها به ترتیب برابر با 45 و 55 درصد می باشد. بر اساس تجزیه های تنوع ژنی میزان تنوع ژنی کل (Ht) برابر با 234/0 و میزان تنوع ژنی درون جمعیت ها (Hs) برابر با 138/0 و همچنین میزان تنوع ژنی بین جمعیت ها (Gst) برابر با 408/0 برآورد شد. نتایج نشان داد که تنوع ژنتیکی نسبتا کمی درون جمعیت ها و نسبتا زیاد بین جمعیت های لاله ی واژگون وجود دارد. فاصله جغرافیایی زیاد عامل اصلی محدویت انتقال ژن بین جمعیت ها و تمایز ساختار ژنتیکی جمعیت های لاله ی واژگون منطقه زاگرس بیان شد.