تاثیر رشته ورزشی بر واکنش متغیرهای همورئولوژیکی به دنبال فعالیت هوازی حاد

همورئولوژیست ها معتقدند ورزشکاران رشته های مختلف طرح همورئولوژیکی متفاوتی دارند. هدف تحقیق حاضر، بررسی تاثیر رشته ورزشی بر متغیرهای همورئولوژیکی به دنبال فعالیت هوازی است. ورزشکاران در سه گروه 15 نفره (دونده، فوتبالیست و کاراته‎کا به ترتیب میانگین ± انحراف معیار: سن: 2‎/5±6‎/24 سال، درصد چربی: 6‎/1±8‎/6، BMI: 1±21، سن: 7‎/1± 5‎/22 سال، درصد چربی: 6‎/1±61‎/7، BMI: 1.4±3‎/22، سن: 5‎/3±1‎/23 سال، درصد چربی: 1‎/3±23‎/8، BMI: 4‎/2±7‎/23) به مدت 30 دقیقه با شدت 85 درصد ضربان قلب بیشینه روی دوچرخه کارسنج رکاب زدند. نمونه های خونی قبل، متعاقب فعالیت و 30 دقیقه بعد از ریکاوری جمع آوری شد. برای بررسی تاثیر رشته ورزشی از آنالیز واریانس یکطرفه مستقل و برای بررسی تاثیر فعالیت ورزشی و دوره ریکاوری، از آنالیز واریانس یکطرفه مکرر استفاده شد. ویسکوزیته پلاسما و خون متعاقب فعالیت و پس از ریکاوری میان ورزشکاران متفاوت بود (05‎/0>P)‎ و کاراته کاها بیشترین مقدار را داشتند. ویسکوزیته پلاسما و خون ورزشکاران متعاقب فعالیت افزایش و پس از ریکاوری کاهش یافت.