بهینه سازی فعالیت اگزوپکتینازی قارچ Monilia جداسازی شده از نارنگی در تخمیر غوطه ور

گروه های متنوعی از قارچ های میکروسکوپی قادرند بافت های پلیمری گیاهی مانند پکتین را تجزیه کنند. بیش ترین کاربرد تجزیه این مواد در صنایع تولید مواد غذایی است.
در مطالعه حاضر، قارچ مولد اگزوپکتیناز از نارنگی در حال فساد جداسازی شد و خصوصیت اگزوپکتینازی آن در شرایط تخمیری غوطه ور بررسی شد. همچنین، تولید آنزیم قارچ جداسازی شده با قارچ صنعتی PTCC 5013 Aspergillus niger مقایسه شد. تولید و فعالیت اگزوپکتینازی محلول آنزیمی از نظر اسیدیته، دما، زمان فعالیت و غلظت سوبسترا بررسی شد.
قارچ جداسازی شده بر اساس خصوصیات مورفولوژیک ماکروسکوپی و میکروسکوپی در جنس Monilia از خانواده Moniliaceae قرار گرفت. بهترین تولید اگزوپکتیناز در اسیدیته 7 و بیش ترین فعالیت آنزیم در دمای50 درجه سانتیگراد، مدت زمان 30 تا 40 دقیقه، 5/1 درصد سوبسترا و نسبت یک به یک محلول آنزیمی و محلول سوبسترا به دست آمد. قارچ Monilia جداسازی شده، رشد و تولید محصول سریعی داشت؛ به طوری که در بهترین شرایط، فعالیت اگزوپکتینازی آن 20 واحد در دقیقه بیش تر از قارچ Aspergillus niger به دست آمد.
اگزوپکتیناز تولید شده در محدوده وسیعی از اسیدیته و دما قادر به فعالیت بود. از آنجایی که قارچ Monilia ترکیبات سمی نیز تولید نمی کند، به عنوان جایگزین برای تولید آنزیم پکتیناز، به ویژه در صنایع غذایی پیشنهاد می شود.